Όταν ο χρόνος κόπηκε στα δύο
Όταν ο χρόνος κόπηκε στα δύο
Ήταν ήδη αργοπορημένη. Θυμήθηκε ότι είχε δώσει το λόγο της στον οδηγό να πάρουν το δρόμο του γυρισμού προτού τους προλάβει η νύχτα. Θα ήταν καλυτερα για την ασφάλειά τους. Αν ήταν στο χέρι της θα έμενε κοντά του για ώρες, για μέρες, όσο θα κρατούσε η ανάρρωσή του.
Η φυγή φαίνεται πως την απελευθερώνει, της αποδεσμεύει από στεγανά και καλούπια κι έτσι «λυτρωμένη» μπορεί τώρα να πετάξει μακριά και να ζήσει το όνειρό της...
Γεύεται τη χαρά της ζωής που χαρίζεται απλόχερα, γνωρίζει τον αληθινό έρωτα, ανακλύπτει την ευτυχία στα απλά και καθημερινά, στα πιο μικρά πράγματα που κρύβει η κάθε στιγμή.
Αφήνεται τέλος στο παιγνίδι της μοίρας που την οδηγεί σε περιπέτειες με απρόσμενες εξελίξεις. Κι ο αναγνώστης, παρακολουθώντας τες, παρασύρεται από τη γοητεία της γραφής και της αφήγησης με την οποία η συγγραφέας πλέκει τον συναρπαστικό της μύθο.