Η ψυχή του χρυσού
Η ψυχή του χρυσού
Απάτη; Τι θα πει απάτη; Ο καθένας κάνει όπως μπορεί. Δοκιμάζει. Πειραματίζεται. Αν πετύχει, έχει καλώς. Αν όχι, προσπαθεί με νέους τρόπους. Χρειάζεται χρόνος. Αυτό προσπαθώ πάντα να εξηγώ. Άλλοι με καταλαβαίνουν. Ο Δούκας για παράδειγμα. Άνθρωπος με γνώσεις και αντίληψη. Άλλοι όχι. Είναι ανυπόμονοι. Λες και ψήναμε καρβέλια στο φούρνο. Δεν αντιλαμβάνονται και δεν συνειδητοποιούν πως αν ήταν ένα εύκολο εγχείρημα, καθένας θα μπορούσε να το επιτύχει. Τότε η αξία του χρυσού θα ήταν μηδαμινή.
Τον Νοέμβριο του 1589, ο Ενετός εκπρόσωπος της γερμανικής τράπεζας Fugger, έστειλε την εβδομαδιαία του έκθεση στους εργοδότες του στο Augsburg. Αντί των συνηθισμένων οικονομικών, πολιτικών και εμπορικών αναφορών, η έκθεση αναλωνόταν σε μια και μοναδική είδηση: την έλευση στη Βενετία ενός Κύπριου αλχημιστή ονόματι Marco Bragadino, που «είναι ικανός να μετατρέψει τα κοινά μέταλλα σε χρυσό».
Πρόκειται για την πραγματική ιστορία ενός νεαρού τυχοδιώκτη από την Αμμόχωστο που μετά την άλωση της πόλης και την κατάκτηση του νησιού από τους Οθωμανούς ξεκινά την περιπλάνησή του στις αρχοντικές αυλές της Ευρώπης. Με δανεικό όνομα, μπόλικη καπατσοσύνη, τόλμη και οξυδέρκεια κι ένα δαχτυλίδι με κόκκινη πέτρα τουρμαλίνη, σαρώνει τις μεγάλες πόλεις του δέκατου έκτου αιώνα, μοιράζοντας ελπίδες και υποσχέσεις που αναστατώνουν τους οίκους των ευγενών.
Πρόσωπα λιγότερο ή περισσότερο γνωστά, διασταυρώνονται με τους ήρωες του μυθιστορήματος για να σκιαγραφήσουν ένα ευρωπαϊκό κόσμο μετά το τέλος του Μεσαίωνα, την ώρα της μεταμόρφωσης και της αναγέννησής του.