Η επανάκαμψη της πρωτόγονης κοινωνίας
Η επανάκαμψη της πρωτόγονης κοινωνίας
Το κλασικό αυτό έργο είναι μια ιστορία των τρόπων με τους οποίους οι ανθρωπολόγοι έχουν σκεφτεί την «πρωτόγονη κοινωνία».
Η δυτική μυθοπλασία παρουσιάζει βαθιές συνέχειες όσον αφορά μακρινούς λαούς και απώτατους προγόνους. Οι ευφάνταστοι νομικοί που έγραψαν για την «πρωτόγονη κοινωνία» στις δεκαετίες του 1860 και 1870 είχαν υπόψη τους διαμάχες που μπορούσαν να αναχθούν έως και δυόμιση χιλιάδες χρόνια πίσω. Ο «βάρβαρος» των αρχαίων Ελλήνων και ο «άγριος» των Ευρωπαίων της εποχής των Ανακαλύψεων, μεταμορφώθηκε στον «πρωτόγονο» των ανθρωπολόγων. Ο Άνταμ Κούπερ παρακαλουθεί πώς μέσα από αλλεπάλληλες μεταμορφώσεις ο μύθος του «πρωτόγονου» κατόρθωσε να υιοθετηθεί από ποικίλες θεωρητικές σχολές και να εξυπηρετήσει διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα επειδή η «πρωτόγονη κοινωνία» αποτελεί την κατοπτρική εικόνα της σύγχρονης, το φαντασιακό αντίστροφο του δυτικού «πολιτισμού». Στη σημερινή του μορφή ο «πρωτόγονος» φέρει το όνομα «ιθαγενής» και «αυτόχθονας», αντανακλώντας μια ρομαντικοποιημένη αντίδραση στον «πολιτισμό» και την «επιστήμη».
Μέσα από συναρπαστικές επισκοπήσεις των κλασικών κειμένων της ανθρωπολογίας και με αναφορά σε σύγχρονες εκδοχές του μύθου της «πρωτόγονης κοινωνίας» που τον βλέπει να αναβιώνει στο «κίνημα των ιθαγενών λαών», ο Κούπερ αποκαλύπτει πώς εσφαλμένες θέσεις μπορούν να αποτελέσουν τη βάση ακαδημαϊκής έρευνας αλλά και πολιτικών προγραμμάτων.