Μια διεξοδικά τεκμηριωμένη, προκλητική και συχνά βαθύτατα συγκινητική μελέτη της κατάθλιψης.
JOYCE CAROL OATES
1 από 17
Πολύπλευρο και αιχμηρό, το εκπληκτικό αυτό βιβλίο είναι μια μαρτυρία τόσο για τον βουβό πόνο εκατομμυρίων ανθρώπων όσο και για το φοβερό ψυχικό και πνευματικό σθένος που πρέπει να επιστράτευσε ο συγγραφέας για να τον καταπολεμήσει.
W.G. SEBALD
2 από 17
Μας ενημερώνει σε βάθος από κάθε άποψη –προσωπική, επιστημονική, ιστορική και πολιτική– για τις ρίζες, την εμπειρία και τη θεραπεία της κλινικής κατάθλιψης. Είναι ένα σημαντικό βιβλίο για τον πόνο που περιγράφει, αλλά ακόμη πιο σημαντικό για την ελπίδα που δίνει.
KAY REDFIELD JAMISON, συγγραφέας του
The Unquiet Mind
3 από 17
Μια λαμπρή καλειδοσκοπική απεικόνιση της ανθρώπινης εμπειρίας της κατάθλιψης.
JAMES WATSON, νομπελίστας, συγγραφέας του
The Double Helix
4 από 17
Διαβάζεται με εξαιρετική άνεση και θα φανεί χρήσιμο σε όλο τον κόσμο [...] Αυτό που το κάνει εντυπωσιακό είναι ένα πολύ ξεχωριστό κράμα προσωπικής εμπλοκής και αμεροληψίας, το έργο μιας ευπροσήγορης διάνοιας.
HAROLD BLOOM
5 από 17
Μη φανταστείτε ούτε μια στιγμή πως πρόκειται για ένα θλιβερό βιβλίο‧ συχνά γίνεται ονειροπόλο και πολύ αστείο. Οι προσπάθειες του συγγραφέα να βρει τον σωστό θεραπευτή διαβάζονται σαν σκηνές του Γούντυ Άλλεν.
GEORDIE GREIG
6 από 17
Συναρπαστικό σαν θρίλερ, την ίδια στιγμή που έχει τη σοβαρότητα και το βάρος ενός λογοτεχνικού ορόσημου.
JOHN BERENDT, συγγραφέας του
Midnight in the Garden of Good and Evil
7 από 17
Μια επώδυνα ειλικρινής, γοητευτική και ολοκληρωμένη περιήγηση σ' ένα από τα πιο σκοτεινά δώματα της ανθρώπινης καρδιάς.
DANIEL GOLEMAN, συγγραφέας της
Συναισθηματικής νοημοσύνης
8 από 17
Ο δαίμων της μεσημβρίας εμπερικλείει την ιστορία της κατάθλιψης, και μαζί την ανθρωπολογία, τη νευρολογία και την ψυχολογία της. Ο Σόλομον ταξιδεύει ανά τον κόσμο σε αναζήτηση τρόπων θεραπείας –παραδοσιακών, εναλλακτικών και φανταστικών– και αποδεικνύει ότι η ταξινόμηση της ασθένειας ποικίλλει ανάλογα με τις κοινωνιολογικές προοπτικές και τις πολιτικές προτεραιότητες. Παρατάσσει έναν επιβλητικό όγκο στατιστικών για να δείξει αποτελεσματικά πόσο άτοπες είναι οι σαρωτικές γενικεύσεις πέρα από φύλο, πολιτισμό, φυλή και κοινωνική τάξη. Το βιβλίο κινείται σε εντυπωσιακά μεγάλη κλίμακα, αντάξια της λάμψης και της φιλοδοξίας του συγγραφέα του.
MARIA ALVAREZ,
The Telegraph
9 από 17
Ένα έργο ορόσημο για τρεις σημαντικούς λόγους. Από συναισθηματική άποψη, ο Άντριου Σόλομον γράφει για την οικουμενική εμπειρία της χρόνιας θλίψης με αταλάντευτη ανθρωπιά και κατανόηση‧ από επιστημονική, το βιβλίο στηρίζεται σε τόσο λαμπρή τεκμηρίωση και εκτεταμένη έρευνα ώστε συμβάλλει στην αναζωογόνηση της φθίνουσας παράδοσης του πνευματικού ανθρώπου που ασχολείται με τα κοινά‧ και όσον αφορά το ύφος, είναι τόσο κομψά γραμμένο που διαβάζεται σαν όνειρο. Για τόσες γυναίκες που έχουν, ως φύλο, περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν μια μακροχρόνια κατάθλιψη, και που τόσο συχνά η θλίψη τους αντιμετωπίζεται σαν κάτι τετριμμένο,
Ο δαίμων της μεσημβρίας θα αποτελέσει μια πολύτιμη πηγή γνώσης, ακόμη και μια σανίδα σωτηρίας.
NAOMI WOLF
10 από 17
Συνδυάζει την έντονα βιωμένη προσωπική εμπειρία με μια απέραντη αίσθηση πνευματικής ανακάλυψης. Είναι ταυτόχρονα ανοιχτόμυαλο, κριτικά ενημερωμένο και ποιητικό, και παρά τη φύση του θέματός του είναι γραμμένο με τόση φλόγα και χάρη που ποτέ δεν θα μπορούσε να γίνει κι αυτό καταθλιπτικό [...] Απίστευτα πλούσιο, ενημερωμένο από την επιστήμη, τη λογοτεχνία, την ηθική φιλοσοφία και πάνω απ’ όλα από την απόφαση του συγγραφέα να δει το θέμα του σφαιρικά, να μην αποφύγει κανένα ζήτημα, καμιά ιδέα, κανένα συμπέρασμα που θα μπορούσε να φέρει κι αυτόν κι εμάς πιο κοντά στην αλήθεια.
RICHARD BERNSTEIN,
The New York Times
11 από 17
Αν και ο Τσώσερ αποκάλεσε αμάρτημα την ακηδία (τη νωθρότητα, τη χαύνωση), ο Άντριου Σόλομον έδειξε αριστοτεχνικά ότι είναι ένα μέρος της πραγματικής μας κατάστασης, πιο συγγενές με τον ύπνο απ' ό,τι, ας πούμε, με το θάνατο, που γίνεται καμιά φορά ο μυστικός εταίρος της.
GORE VIDAL
12 από 17
Μια εξαιρετικά ειλικρινής μαρτυρία για τον πόνο, που συχνά φτάνει στην έκλαμψη.
JOHN BERGER
13 από 17
Αυτό το κάθε άλλο παρά καταπραϋντικό βιβλίο, δεν έχει τίποτε το δήθεν παρήγορο, εκτός αν το να συνοδεύεται κανείς στο δρόμο της μελαγχολίας από τόση ευφυϊα και κατανόηση είναι από μόνο του μια παρηγοριά.
EDMUND WHITE
14 από 17
Ανακαλώντας τις καταθλιπτικές κρίσεις που τον χτύπησαν, ο Σόλομον μιλάει εξομολογητικά για τη σεξουαλικότητά του (αμφί), τη χρήση ναρκωτικών (ψυχαγωγική), τη θεραπευτική αγωγή του (μια ντουζίνα χάπια τη μέρα... ) και τις παρενέργειές της (αύξηση βάρους, εξανθήματα, πονοκέφαλοι, εφίδρωση, διαταραχές της μνήμης και της σεξουαλικής λειτουργίας) [...] Αυτή η «Ανατομία της κατάθλιψης» χαρτογραφεί κάθε γωνιά του θέματος που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί: θεωρίες για την εξελικτική λειτουργία της κατάθλιψης, τις πιθανές αιτίες και θεραπείες της, τις περίπλοκες σχέσεις της με την τοξικομανία και την αυτοκτονία, με τη φτώχεια και την πολιτική, καθώς και αντιλήψεις γι' αυτήν, από τους προσωκρατικούς Έλληνες μέχρι τους μεταμοντέρνους Γάλλους.
DAVID GATES,
Newsweek
15 από 17
Το βιβλίο μιας γενιάς ανθρώπων που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη έχει στο επίκεντρό της αυτόν το «θάνατο εν ζωή».
CHRISTINE WHITEHOUSE,
Time
Ο Σόλομον λέει ότι υπάρχει θετική δύναμη στους δαίμονές μας. Το εκπληκτικό αυτό βιβλίο προσεγγίζει την απόγνωση από μέσα προς τα έξω.
RICHARD AVEDON
16 από 17
Ένα εκπληκτικά πλούσιο και συναρπαστικό βιβλίο, που εξετάζει την κατάθλιψη μέσα από πολλαπλά πρίσματα [...] Η αυθεντία του το κάνει ένα από τα λίγα απαραίτητα έργα γύρω από την κατάθλιψη.
WILLIANM STYRON, συγγραφέας των
Θέα στο σκοτάδι και
Η εκλογή της Σόφι
17 από 17