Καθώς οι σύγχρονες φιλοσοφικές αναζητήσεις στρέφονται εκ νέου στα ζητήματα της πράξης και της αρετής, βρίσκουν σταθερά σημεία αναφοράς στο έργο του Αριστοτέλη. Μετέχοντας σ’ αυτή τη διεθνή προβληματική, η μελέτη του Θεόδωρου Σκαλτσά πραγματεύεται ορισμένα θεμελιώδη ερωτήματα της αριστοτελικής ηθικής: Ποια είναι η φύση του αγαθού ατόμου και πώς σχετίζεται σύμφωνα μ’ αυτήν ο νους προς την επιθυμία; Ποιες γνωσιολογικές βάσεις προϋποθέτει η ηθική αρετή; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ πρακτικού και θεωρητικού συλλογισμού; Τέλος, υπάρχει αντικειμενικότητα στις ηθικές αξίες και είναι δυνατόν η «αλήθεια» να συμπεριλάβει κρίσεις περί του «ηθικού καλού»; Μέσα από αυτή τη διερεύνηση η ηθική φιλοσοφία του Αριστοτέλη προβάλλει με όλη τη ζωντάνια και την επικαιρότητά της.