Πώς γίνεται να σημειώνεται τόσο υψηλή συχνότητα εκτρώσεων σε μια χώρα όπου ο χαμηλός δείκτης γεννητικότητας αποτελεί εθνικό ζήτημα; Κατά τη διερεύνηση αυτού του (φαινομενικά τουλάχιστον) παραδόξου, το βιβλίο χαρτογραφεί τη διά των λόγων παραγωγή του έμφυλου και εθνικού υποκειμένου στη σημερινή Ελλάδα και εξετάζει το νόημα της αγάπης/έρωτα, της ζωής, του θείου, της αυτενέργειας, καθώς και τη στενή διαπλοκή των νοημάτων αυτών με αφηγήματα του τι σημαίνει να είναι κανείς Έλληνας.

Η συγγραφέας ανιχνεύει έτσι την κοινωνική και πολιτισμική κατασκευή του έθνους, του σώματος, του κοινωνικού φύλου και της σεξουαλικότητας στην Ελλάδα, και υποστηρίζει ότι η διαδικασία αυτή συνιστά σοβαρό πολιτικό πρόταγμα ενός έθνους που βρίσκεται στο «σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης» και φορτίζεται από τη σύγκρουση και τη συνύπαρξη, ταυτόχρονα, νεωτερικότητας και παράδοσης.