Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε το 1947 στη Βιέννη. Σπούδασε επιστήμη του θεάτρου (θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια ιστορία θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελεί αντιπρόεδρος. Παράλληλα δίδασκε έως το 2006 Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον «Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη». Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 90 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος. Έργα του είναι: Οι βαλκανικές διαστάσεις του καραγκιόζη (1985), Λαϊκό θέατρο στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια (1989), Η ιδέα του εθνικού θέατρου στα Βαλκάνια του 19ου αιώνα (1993), Βαλκανική θεατρολογία (1994), Φιλολογικά και θεατρολογικά ανάλεκτα (1995), Ο Παλαμάς και το θέατρο (1995), Δραματουργικές αναζητήσεις (1995), Ανιχνεύοντας τη θεατρική παράδοση (1995), Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος ως δραματογράφος (1997), Κείμενα και αντικείμενα (1997), Φαινόμενα και νοούμενα (1999), Η πρόσληψη της γαλλικής δραματουργίας στο νεοελληνικό θέατρο (1999), Είδωλα και ομοιώματα (2000), Διάλογοι και διαλογισμοί (2000), Theatrum mundi (2000), Ο μίτος της Αριάδνης (2001), Η γλωσσική σάτιρα στην ελληνική κωμωδία του 19ου αιώνα (2001), Γυναικεία δραματουργία στα χρόνια της επανάστασης (2001), Ο Γεώργιος Βιζυηνός και το αρχαίο θέατρο (2002), Καταπακτή και υποβολείο (2002), Αναγνώσεις και ερμηνεύματα (2002), Ο μαγικός κόσμος του υπερλογικού στα θεατρικά έργα του Παύλου Μάτεσι (2003), Κλίμακες και διαβαθμίσεις (2003), Η σύγκρουση των φύλων στον αρχετυπικό κόσμο της Μαργαρίτας Λυμπεράκη (2003), Από τη θεωρία του θεάτρου στις θεωρίες του θεατρικού (2003), Ποίηση και μύθος στα θεατρικά έργα του Βασίλη Ζιώγα (2004), Μυθολογικές και φιλοσοφικές σάτιρες στο ελληνικό προεπαναστατικό θέατρο αρχές 19ου αιώνα (επιμ. 2004), Η μορφή του γιατρού στο νεοελληνικό θέατρο (2004), Σχόλια και σχολαστικά (2005), Συνοχές και ρήγματα (2005), Πορείες και σταθμοί (2005), Γραφές και σημειώματα (2005), Σταθμίσεις και ζυγίσματα (2006), Μνείες και μνήμες (2006), Τα Σούτσεια (2007), Συμπτώσεις και αναγκαιότητες (2008), Συγκριτική λαογραφία (2009), Θεωρητική λαογραφία (2009), Τοπία ψυχής και μύθοι πολιτείας (2010), Κοινωνιολογική λαογραφία (2010), Ιστορική λαογραφία (2010), Θεωρητικά θεάτρου (2010), Τόποι και τρόποι του δράματος (2011), Μια εισαγωγή στην επιστήμη του θεάτρου (2011), Η ξεχασμένη νύφη (2011), Δοκίμια λαογραφικής θεωρίας (2011), Μυθολογικά και άλλα θέματα (2012), Μελέτες για το ελληνικό δημοτικό τραγούδι (2013), Εθνογλωσσολογικές μελέτες (2013), Η επιστήμη του θεάτρου στον 21ο αιώνα (2014), Εφαρμοσμένη λαογραφία (2014), Δοκίμια για τη λαογραφική θεωρία και τη φιλοσοφία του πολιτισμού (2014).