Το πρόταγμα του κομμουναλισμού

Μετάφραση: Αλέξανδρος Γκεζερλής
Εισαγωγή: Αλέξανδρος Γκεζερλής
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ISBN ΕΝΤΥΠΟ
960-221-340-Χ
Διαστάσεις
21Χ14
Τρέχουσα Έκδοση
2006
Σελίδες
108

Το πρόταγμα του κομμουναλισμού

Μετάφραση: Αλέξανδρος Γκεζερλής
Εισαγωγή: Αλέξανδρος Γκεζερλής

ΕΝΤΥΠΟ
ΤΕΛΙΚΗ
10.60€
ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ
* ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ αγορές άνω των 50€ (εντός Ελλάδος)

Η ριζική αλλαγή δεν μπορεί να γεννηθεί μέσα σε έναν κοινωνικό περίγυρο όπου ο ατομικισμός ή/και η λατρεία της βίας χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα του ορθολογικού διαλόγου και της οικοδόμησης ενός μαζικού κινήματος. Ευτυχώς όμως εξακολουθεί να είναι υποστηρίξιμη η υιοθέτηση της αρχής της ελπίδας, ακόμα και σε αυτούς τους οπισθοδρομικούς καιρούς.

 

 Η σύνθεση αναρχισμού και οικολογίας που πραγματοποίησε ο Μπούκτσιν αποτέλεσε αυτό που αργότερα θα γινόταν γνωστό ως το πρόταγμα της κοινωνικής οικολογίας. Έχοντας υπολογίσιμη επιρροή στην τότε «Νέα Αριστερά», συμμετέχοντας στο κίνημα της αντικουλτούρας, στις κινητοποιήσεις κατά της πυρηνικής ενέργειας, στις πορείες κατά του πολέμου του Βιετνάμ και σε αυτές υπέρ των πολιτικών ελευθεριών, ο Μπούκτσιν δεν έπαψε να «προπαγανδίζει» τη σύνθεση αναρχισμού και οικολογίας (ως συγγραφέας, ομιλητής, πανεπιστημιακός δάσκαλος και ακτιβιστής).

Από τη δεκαετία του 1970 και ύστερα, φάνηκε ξεκάθαρα πως ο Μάρεϋ Μπούκτσιν είναι θεωρητικός μεγάλης κλάσης. Είναι ελάχιστοι οι επαναστάτες στοχαστές οι οποίοι τόλμησαν να εκκινήσουν την πραγμάτευση ενός έργου τόσο μεγαλεπήβολου και πολυδιάστατου, που εκτείνεται στα πεδία της φιλοσοφίας, της ανθρωπολογίας, της ιστορίας και της πολιτικής. Παρά το γεγονός ότι τάχθηκε στο πλευρό της αναρχικής παράδοσης σχετικά νωρίς, ο Μπούκτσιν ουδέποτε υπήρξε δογματικός: εξαρχής ασκούσε κριτική σε όσα τμήματα της παράδοσης αυτής θεωρούσε προβληματικά, ενώ την ίδια στιγμή δεν δίσταζε να χρησιμοποιεί μαρξιστικά στοιχεία στην ανάλυσή του.

Εκεί που οι περισσότεροι αναρχικοί (αντιστρέφοντας τον Κρέοντα) εξέλαβαν την αναρχία ως πανάκεια, η επίκληση και μόνο της οποίας αρκεί για να τιθασευτεί το ακανθώδες πρόβλημα της επίτευξης μιας ελευθεριακής κοινωνίας, ο Μπούκτσιν επέμεινε πως για κάτι τέτοιο απαιτείται η διαμόρφωση σοβαρής ριζοσπαστικής σκέψης (καθώς και ενός μαζικού κινήματος) που θα υποστηρίζει την οργάνωση σε ελευθεριακή βάση, μέσω μη ιεραρχικών (αμεσοδημοκρατικών) θεσμών.

Το πρόταγμα του κομμουναλισμού συνοδεύεται από το κείμενο Αναρχισμός και εξουσία στην ισπανική επανάσταση.

Έγραψαν για το βιβλίο



Είμαι πια ογδόντα τεσσάρων ετών. Γνωρίζω πως μια κομμουναλιστική κοινωνία δεν θα γίνει πραγματικότητα στον λίγο χρόνο που μου απομένει – η επίτευξή της πρέπει να αφεθεί σε μία νεότερη γενιά. Αλλά ακόμα και σε αυτή την τόσο προχωρημένη ηλικία, κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να προωθήσω και να διευρύνω τον ελευθεριακό σοσιαλισμό. Οι νέοι οφείλουν να μη λησμονήσουν ότι, ως τμήμα ενός κομμουναλιστικού κινήματος, πρέπει να δημιουργηθεί μια διαπαιδαγωγική πρωτοπορία, με σκοπό, τουλάχιστον, να κρατηθούν υπό έλεγχο οι τρομακτικές παθογένειες της εποχής μας και, αν είναι εφικτό, να καταργηθούν.

MURRAY BOOKCHIN (Aπό τον Πρόλογο για την ελληνική έκδοση)

 
1 από 1
ΜΠΟΥΚΤΣΙΝ ΜΑΡΕΫ
Ο Murray Bookchin γεννήθηκε το 1921 στη Νέα Υόρκη από ρωσοεβραίους μετανάστες. Δούλεψε σε εργοστάσια και σιδηροδρόμους και υπήρξε ριζοσπάστης συνδικαλιστής στο αμερικανικό εργατικό κίνημα της δεκαετίας του 1930. Άρχισε να διδάσκει από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, πρώτα στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στη συνέχεια στο Ramaro State College του Νιου Τζέρσυ, ενώ παράλληλα, το 1971, συνίδρυσε το Ινστιτούτο Κοινωνικής Οικολογίας στο Goddard College του Βερμόντ. Από τον μαρξισμό και τον τροτσκισμό της πρώτης νεότητας, πέρασε στον αναρχισμό και αργότερα στον ελευθεριακό κοινοτισμό ή κομμουναλισμό, ενώ πρωτοστάτησε στη δημιουργία του κινήματος της κοινωνικής οικολογίας. Yπήρξε συνειδητός πολίτης, μαχητικός αγωνιστής και πολυγραφότατος στοχαστής της κοινωνίας σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Πέθανε στο Βερμόντ το 2006. Έργα του είναι: Our Synthetic Environment (1962), Crisis in our Cities (1965), Post-Scarcity Anarchism (1971), The Limits of the City (1973), The Spanish Anarchists. The Heroic Years (1977) Toward an Ecological Society (1980), The Ecology of Freedom. The Emergence and Dissolution of Hierarchy (1982), The Modern Crisis (1986), The Rise of Urbanization and the Decline of Citizenship (1987), The Philosophy of Social Ecology. Essays on Dialectical Naturalism (1990), Remaking Society (1990), To Remember Spain (1994), Re-Enchanting Humanity (1995), The Third Revolution. Popular Movements in the Revolutionary Era (4 τόμοι) (1996-2003), Social Anarchism or Lifestyle Anarchism. An Unbridgeable Chasm (1997), The Politics of Social Ecology. Libertarian Municipalism (1997), Anarchism, Marxism and the Future of the Left. Interviews and Essays, 1993-1998 (1999), The Communalist Project (2003), Social Ecology and Communalism (μαζί με τον Eirik Eiglad, 2007).