Από τότε που ανακαλύψαμε τον τρόπο λειτουργίας της Μηχανής ο Σίγμα-τελεία έχει γίνει άλλος άνθρωπος. Είμαι πια σίγουρος ότι η επίδραση της Μηχανής πάνω στον εγκέφαλό του είναι μόνιμη. Πέφτει και ξαναπέφτει σε καταστάσεις REM, παραμιλάει, έχει παραισθήσεις, του είναι αδύνατο να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από το όνειρο. Ζει, όπως μου έχει επανειλημμένα εκμυστηρευτεί, την Προφητεία της Αποκάλυψης, σκηνή με σκηνή, σελίδα με σελίδα, σε έναν παράλληλο και αλλόκοτο κόσμο που η Μηχανή έχει εγκαταστήσει στο μυαλό του, όπου κάποιος μυστηριώδης Οργανισμός Λεκάμπ ανταγωνίζεται τις αναρχικές πολιτείες του Ωκεανού –τις αποκαλούμενες «Χώρες Χωρίς»– σε μια αδυσώπητη μάχη για την Ψυχή του Ανθρώπου. Αλά δεν είναι μόνο αυτό που με ανησυχεί. Τώρα τελευταία του έχει γίνει έμμονη ιδέα ότι στην Πάτμο κρύβεται το μυστικό της Μηχανής κι ότι πρέπει οπωσδήποτε να το ανακαλύψει. Μιλάει συνέχεια για ένα ταξίδι που πρέπει να κάνει, ένα ταξίδι στο σημείο της απόλυτης συστολής του Σύμπαντος, το Σημείο Ωμέγα…