Το ημερολόγιο της Αγίας Κλαίρης
Το ημερολόγιο της Αγίας Κλαίρης
Η Ρώμη είναι δυνατή ακόμα. Μπορεί να γιορτάσει με λαμπρότητα τα χίλια πενήντα χρόνια από την ίδρυσή της. Μόνο που μοιάζει σαν να ’χει ξεπεράσει τη διορία και βιάζεται να χαρεί τη φανφάρα σαν να ’ναι απ’ τις τελευταίες.
Άρχισα να μην αντέχω πια. Ζούμε σαν τους τυφλοπόντικες.Έχουμε φτιάξει μια άλλη Ρώμη κάτω από την πρώτη και τρώμε τα θεμέλιά της, σχεδόν στην κυριολεξία.
Το ημερολόγιο της Κλαίρης μας μεταφέρει γύρω στο 300 μ.Χ. τότε που, στη διάρκεια μιας μόνο γενιάς, ο κόσμος γνώρισε τις μεταρρυθμίσεις του Διοκλητιανού, την αναγνώριση της χριστιανικής θρησκείας από το κράτος, την έναρξη του εμφύλιου σπαραγμού ανάμεσα στους χριστιανούς και τον αγώνα του αρχαίου πνεύματος να κρατηθεί στη ζωή.
Η Κλαίρη ή Κλαυδία είναι μια πολύτροπη, δραματική μορφή σ’ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς. Σχεδόν πάντα χάνει, αλλά πάντα κάτι απομένει από τους παράφορους έρωτες και τις περιπλανήσεις της στη Ρώμη και την Αλεξάνδρεια, από τις δοκιμασίες της στο Ναό, τη Σχολή και τις κατακόμβες, από την αφιέρωσή της στην ιερά πορνεία, στην παλιά φιλοσοφία και στη νέα πίστη, από τον αγώνα και την αγωνία της μέσα στον μοιραίο τούτο κόσμο που την παρασύρει ασυγκράτητα στη δίνη του.
Η «Κλαίρη» θα μπορούσε να διαδραματίζεται σχεδόν σ’ οποιαδήποτε εποχή. Αν περιορίζεται γύρω στο 300 μ.Χ., είναι γιατί η εποχή αυτή μοιάζει ιδιαίτερα με τη δική μας και γιατί είναι εξαιρετικά αγνοημένη. Φυσικά θα ’ταν αφελές ν’ αναζητήσουμε παντού ομοιότητες – κι αυτό είναι μια καλής πίστης σύσταση προς τον αναγνώστη. Η ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται, αλλά σπάνια ακολουθεί τα ίδια μονοπάτια. Έτσι ο συγγραφέας, για να γράψει αυτό το ιστορικό μυθιστόρημα (έστω πιο πολύ μυθιστόρημα και λιγότερο ιστορικό), ανέτρεξε στη βιβλιογραφία της ύστερης αρχαιότητας προσπαθώντας να νιώσει και να ξαναζωντανέψει το σκηνικό εκείνης της πολυτάραχης εποχής.