Το μυθιστόρημα αυτό είναι ένα τολμηρό μείγμα αφηγηματικής δράσης και στοχαστικής αναζήτησης. Οι ήρωές του ταλαντεύονται ανάμεσα σε αντίθετες πορείες και ασυμφιλίωτες δυνάμεις: από τη μια το κάλεσμα της φύσης, η ηδονοθηρία και η ικανοποίηση των ενστίκτων, από την άλλη, η επαγγελία του λόγου, η ελευθερία και η αναζήτηση της αισθητικής τελειότητας.

Στην εξέλιξη, που πυροδοτείται από την ανακάλυψη ενός απολιθωμένου άνδρα με «ζωντανό» φαλλό, παίζουν ρόλο οι απρόοπτες συναντήσεις και οι δραματικές ή ευτράπελες ανατροπές της καθημερινής ζωής. Συμβάλλουν όμως, με τον τρόπο τους, και όλοι οι μεγάλοι στοχαστές από την αρχαιότητα ώς τις μέρες μας, οι οποίοι εμφανίζονται σ’ ένα μοναδικό συνέδριο του Παγκόσμιου Οργανισμού Ανθρωπογνωσίας για να εκθέσουν με τον πιο έγκυρο τρόπο τις απόψεις τους. Τα ζητήματα φωτίζονται, χωρίς βέβαια να λυθούν, αφού παραμένει αναπάντητο το κεντρικό ερώτημα σχετικά με τον προορισμό του ανθρώπου, η αγωνιώδης προσπάθειά του –που είναι και το παιχνίδι αυτού του μυθιστορήματος– να ισορροπήσει ανάμεσα στη σοφία της ηδονής και την ηδονή της σοφίας.