Πολωνία: από την KOR στην Αλληλεγγύη

Μετάφραση: Γιώργος Μπιζιούρας
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ISBN ΕΝΤΥΠΟ
960-221-007-9
Διαστάσεις
21Χ14
Τρέχουσα Έκδοση
1989
Σελίδες
69

Πολωνία: από την KOR στην Αλληλεγγύη

Μετάφραση: Γιώργος Μπιζιούρας

ΕΝΤΥΠΟ
ΑΡΧΙΚΗ
10.60€
25%
ΤΕΛΙΚΗ
7.95€
* ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ αγορές άνω των 50€ (εντός Ελλάδος)

Αυτή η συνέντευξη-ποταμός, που ο Ντάνυ Κον-Μπεντίτ πήρε από τον Άνταμ Μίχνικ, «το πρόσωπο της γενιάς του που θαυμάζει περισσότερο», επιτρέπει μια ιδιαίτερη προσέγγιση στον αντιφατικό και, κατά κάποιον τρόπο, ανάστροφο κόσμο της πολωνικής κοινωνίας και του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

 

Με θεωρούσαν εξτρεμιστή γιατί επαναλάμβανα χωρίς σταματημό πως οι Ρώσοι έπρεπε να φτύσουν αίμα σε περίπτωση εισβολής. Δεν ήξερα αν αυτό θα συνέβαινε, αλλά πίστευα πως χρειαζόταν να εκφράζουμε τα πράγματα έτσι. Κι όμως δεν ήμουν εξτρεμιστής, αλλά μάλλον μετριοπαθής. Και σε αντίθεση με τον Βαλέσα, πίστευα πως η πρόταση μιας μετριοπαθούς πολιτικής δεν σήμαινε μυστική διαπραγμάτευση με τους κομμουνιστές. Ήμουν της άποψης πως μια πολιτική συμβιβασμού όφειλε να είναι αντιληπτή και αποδεκτή απ’ όλη την Αλληλεγγύη. Αυτός ο συμβιβασμός δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί παρά μόνο αν όλο το κίνημα καταλάβαινε την πολιτική του αρχηγού της Αλληλεγγύης και μόνο αν η Αλληλεγγύη ανησυχούσε σοβαρά τους Σοβιετικούς. Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών, ουσιαστικά από τον Αύγουστο του 1981, αισθάνθηκα σαν αουτσάιντερ μέσα στην Αλληλεγγύη. Ήμουν ένας δηλωμένος εχθρός του Βαλέσα, ακόμη και του Κουρόν. Δεν καταλάβαινα την πολιτική τους. Πίστευα πως έψαχναν ένα συμβιβασμό με κάθε τρόπο, ενώ για μένα υπάρχει ένα τίμημα πέρα από το οποίο δεν μπορούμε να πληρώσουμε για ένα συμβιβασμό, ένα τίμημα που ισούται με προδοσία. Η 13η Δεκεμβρίου ήταν σαν μια απολύτρωση: μπορούσα ξανά να ταυτιστώ με την Αλληλεγγύη.

Εξεγερμένος κομμουνιστής και ανεξάρτητος διανοούμενος στην αρχή, αριστερός και αντισοβιετικός στη συνέχεια, Εβραίος και φίλος της Καθολικής Εκκλησίας, Πολωνός πατριώτης και διεθνιστής, οξυγονοκολλητής εργάτης και συγγραφέας, ελεύθερος ταξιδιώτης στην Ευρώπη και φυλακισμένος στη Βαρσοβία, μετριοπαθής και καμικάζι, δηλωμένος εχθρός και πιστός συναγωνιστής του Βαλέσα – ο Μίχνικ ξετυλίγει εδώ μια πολυκύμαντη και πληθωρική αυτοβιογραφία, συνυφασμένη με την ιστορία της Πολωνίας πριν τη νομιμοποίηση της Αλληλεγγύης: από τις μαθητικές λέσχες και τη φοιτητική αντιπολίτευση ώς την KOR, την Αλληλεγγύη και τη συνάντηση εργατών και διανοουμένων, από τον αντίκτυπο της εισβολής στην Τσεχοσλοβακία και τη σταθεροποίηση του Γκέρεκ ώς τις απεργίες του Γκντανσκ και το πραξικόπημα του Γιαρουζέλσκι, από την αντιαυταρχική εξέγερση της δεκαετίας του '60 ως την «αυτοπεριοριζόμενη επανάσταση» της δεκαετίας του '80.

ΚΟΝ-ΜΠΕΝΤΙΤ ΝΤΑΝΥ
O Daniel Cohn-Bendit γεννήθηκε το 1945 στη νότια Γαλλία. Είναι Γαλλογερμανός ακτιβιστής και πολιτικός. Hγετική φυσιογνωμία του Mάη του '68, εντάχθηκε στους Γερμανούς Πράσινους το 1984, ενώ το 1989 εξελέγη αντιδήμαρχος Φρανκφούρτης. Tο 1999 ηγείται της ευρωλίστας των Γάλλων Πράσινων, ενώ το 2004 επανεκλέγεται ως Γερμανός ευρωβουλευτής. Aπό το 2002 ηγείται ως συν-πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πράσινων στο Eυρωκοινοβούλιο. Στις τελευταίες ευρωεκλογές ήταν επικεφαλής του γαλλικού ευρωψηφοδελτίου «Eυρώπη-Oικολογία». Έργα του είναι: Le Gauchisme. Remède à la maladie sénile du communisme (μαζί με τον Gabriel Cohn-Bendit, 1969), Le Grand Bazar (1975), Nous l’avons tant aimée, la Révolution (1986), Une envie de politique (μαζί με τους Lucas Delattre και Guy Herzlich,‎ 1998), Liquider 68? Forum Libération de Grenoble (μαζί με τον Georges-Marc Benamou, 2008), Forget 68 (2008), Que faire? (2009), La Gouvernance en révolution(s) (2012), Debout l'Europe! Manifeste pour une révolution postnationale en Europe (μαζί με τους Guy Verhofstadt και Jean Quatremer, 2012), Pour supprimer les partis politiques!? Réflexions d’un apatride sans parti (2013), L’Humeur de Dany (2014).
ΜΙΧΝΙΚ ΑΝΤΑΜ
Ο Adam Michnik γεννήθηκε το 1946 στην Πολωνία. Σπούδασε ιστορία, ασχολήθηκε με την πολιτική και τη δημοσιογραφία και σήμερα είναι αρχισυντάκτης της μεγαλύτερης πολωνικής εφημερίδας Gazeta Wyborcza. Προερχόμενος από οικογένεια αφοσιωμένων κομμουνιστών, εξελίχθηκε σε θρυλική μορφή της πολωνικής αντιπολίτευσης στο σοσιαλιστικό καθεστώς. Φυλακίστηκε τόσο μετά τα γεγονότα του Μαρτίου του 1968, όσο και μετά την επιβολή στρατιωτικού νόμου το 1981, ενώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις πολωνικές συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης που οδήγησαν στις πρώτες εκλογές και στη νίκη της Αλληλεγγύης. Έργα του είναι: Cienie zapomnianych przodków (1978), Szkice (1981), La Chiesa e la sinistra in Polonia (1980), Listy z Białołęki (1982), Ugoda, praca organiczna, myśl zaprzeczna (1983). Takie czasy... (1985), Z dziejów honoru w Polsce. Wypisy więzienne (1985), Czego chcemy i co możemy. „Solidarność” i historia (1985), Polskie pytania (1987), Białe plamy (1988), La deuxième révolution (1990), The Church and the Left (1993), Diabeł naszego czasu. Publicystyka z lat 1985-1994 (1995), Między Panem a Plebanem (μαζί με τους Józefem Tischnerem και Jackiem Żakowskim, 1995), Confessions of a converted dissident (2001), Wściekłość i wstyd (2005), W poszukiwaniu utraconego sensu (2007), Wśród mądrych ludzi (2009), Szanse polskiej demokracji. Artykuły i eseje (2009), Kościół, lewica, dialog (2009), Dwie dekady wolności (2009), Przeciw antysemityzmowi 1936-2009 (τόμ. 1-3) (επιμ., 2010), Antyradziecki rusofil (2011).