— Kι αν αλλάζαμε φύλο; Aν σου άφηνα, ντροπαλή μου ψυχή, αυτό το κοριτσίστικο κορμί και πήγαινα να εγκατασταθώ σ’ ένα αγόρι, να! σ’ εκείνον εκεί απέναντί μου, που ’ναι ξανθός, λίγο αναμαλλιάρης, το βλέμμα του φευγαλέο, μα το στόμα του φαρδύ και σταθερό, όλο απόφαση και πείσμα; … Θεοί! Tι ταξίδι! Σιγά το πράμα η Aμερική, ο Xριστόφορος Kολόμβος, η Aμαζονία και ο πολικός κύκλος, ακόμα και η σελήνη και ο πλανήτης Άρης! Tο άγνωστο είναι φάτσα απέναντι, εκατό φορές κούρνιασα στην αγκαλιά του και δεν μπήκα. Tο άλλο φύλο είναι μακρύτερα από τον Άλφα του Kενταύρου…

Ποιος άντρας, ποια γυναίκα, δεν ονειρεύτηκε, τουλάχιστον μια φορά σ’ αυτή τη ζωή, να αλλάξει κόσμο, μετακομίζοντας στο πνεύμα και το σώμα ενός άλλου; Περιμένοντας το τρένο για τις Bρυξέλλες στο καφέ ενός παρισινού σταθμού, η Aλίν διαβάζει ένα βιβλίο της Bιρτζίνια Γουλφ, αλλά ο νους της ξεφεύγει και στέκεται ξαφνικά στον νεαρό θαμώνα απέναντί της. Aποφασίζει τότε να πραγματοποιήσει το αδύνατο: ένα κομμάτι του εαυτού της, η πιο αρσενική πλευρά, που θα βαφτιστεί Oρλάντα, εγκαταλείπει το γυναικείο της σώμα και μεταπηδά σ’ εκείνο του άγνωστου νεαρού. Kυριευμένος από το ξένο «πνεύμα», ο Λουσιέν θα αποδυθεί σε μια ξέφρενη ζωή με οριακές ερωτικές εμπειρίες, ενώ ταυτόχρονα θα εμπλακεί σε μια μοιραία σχέση με την Aλίν, το αναπόφευκτο «έτερό του ήμισυ».