Ξύλινα μάτια

Εννέα στοχασμοί για την απόσταση
Μετάφραση: Μπάμπης Λυκούδης
Επιμέλεια: Νάσια Ντινοπούλου
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ISBN ΕΝΤΥΠΟ
960-221-363-9
Διαστάσεις
21Χ14
Τρέχουσα Έκδοση
2006
Σελίδες
314
Εύδοξος

Ξύλινα μάτια

Εννέα στοχασμοί για την απόσταση
Μετάφραση: Μπάμπης Λυκούδης
Επιμέλεια: Νάσια Ντινοπούλου

ΕΝΤΥΠΟ
ΑΡΧΙΚΗ
23.32€
25%
ΤΕΛΙΚΗ
17.49€
* ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ αγορές άνω των 50€ (εντός Ελλάδος)

Ποια είναι η ακριβής απόσταση που μας επιτρέπει να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι; Για να καταλάβουμε τον κόσμο μας, χρειάζεται να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα σε δύο ακραίες θέσεις: όχι τόσο κοντά στο αντικείμενο ώστε η οπτική μας να παραμορφώνεται από την οικειότητα, ούτε τόσο μακριά ώστε η απόσταση να γίνεται παραπλανητική.

 

Γιατί μια μακρά παράδοση έχει αποδώσει στο βλέμμα του ξένου –του άγριου, του αγροίκου, του ζώου– την ικανότητα να φανερώνει το ψέμα της κοινωνίας; Γιατί στις κηδείες των μεσαιωνικών ηγεμόνων της Γαλλίας και της Αγγλίας περιέφεραν πάνω στο φέρετρο ένα ανδρείκελο με το όνομα «παράσταση»; Γιατί το στυλ είναι το συνηθισμένο κριτήριο που επιστρατεύεται για να συμπεριληφθεί ή να αποκλειστεί αυτό που είναι πολιτιστικά διαφορετικό; Γιατί ανατρέχουμε τόσο συχνά σε οπτικές μεταφορές όπως «προοπτική» ή «οπτική γωνία»; Το βιβλίο αυτό διερευνά, από διάφορες σκοπιές, τη γνωστική και ηθική, εποικοδομητική και καταστροφική δυναμική της απόστασης.

Ξεκινώντας με μια εξέταση της αποξένωσης, που ανιχνεύει τις ρίζες αυτής της ιδέας στην κλασική αρχαιότητα και τον Διαφωτισμό, προχωρεί σε μια γοητευτική διερεύνηση εννοιών όπως η παράσταση, η προοπτική, η εικονογραφία και ο μύθος. Εξετάζει, ιδίως σε σχέση με την ειδωλολατρία, την αμφισημία της εικόνας, που εμφανίζεται ταυτόχρονα ως κάτι παρόν και ως υποκατάστατο για κάτι που απουσιάζει. Διερευνά τις ηθικές συνέπειες της απόστασης με αφετηρία ένα ερώτημα του Σατωβριάνδου που επανέρχεται στον Μπαλζάκ: τι κάνει κανείς αν έχει την ευκαιρία να γίνει πάμπλουτος δίνοντας απλώς την εντολή να πεθάνει ένας άγνωστος σε μια μακρινή χώρα όπως η Κίνα;

Έγραψαν για το βιβλίο



Αντλώντας από πηγές τόσο ετερόκλητες όσο οι Ομιλίες του Ωριγένη για την Έξοδο ή η ομιλία του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β′ το 1986 στη Συναγωγή της Ρώμης, ο Γκίνζμπουργκ αξιοποιεί τη φημισμένη ιστορική του μέθοδο, για να παρασύρει τον αναγνώστη σε νέες προσεγγίσεις της φαινομενικά απλής έννοιας της απόστασης και να φωτίσει έτσι ζητήματα καθολικής σημασίας. Τα δοκίμια παρουσιάζουν τα γνώριμα χαρακτηριστικά της γραφής του Γκίνζμπουργκ, την προτίμησή του για μη συμβατικές οπτικές, τη δύναμη και την οξύτητα της επιχειρηματολογίας του και την ορμητική πνευματική του ζωντάνια.

Times Literary Supplement

1 από 4


Χάρη στο εντυπωσιακό πνευματικό εύρος του Γκίνζμπουργκ –ο οποίος διατρέχει με τρομακτική ευκολία μισή ντουζίνα γλώσσες και δυόμισι χιλιετιών γραπτά– τα δοκίμια εκπλήσσουν όσο και πληροφορούν. Το βιβλίο είναι ένα πνευματικό συμπόσιο.

Ethics, Place and Environment

2 από 4


Το φάσμα των πρωτογενών πηγών του –φιλόσοφοι από τον Αριστοτέλη ώς τον Αντόρνο, συγγραφείς από τους συντάκτες των ευαγγελίων μέχρι τον Προυστ, καλλιτέχνες από τον Καραβάτζιο ώς τον Μαγκρίτ– ταιριάζει σ’ ένα στοχαστή με ιλιγγιώδη πολυμάθεια και καινοτόμο μπρίο.

Kirkus Reviews

3 από 4


Μια εξαντλητική εργασία πάνω στο τεντωμένο νήμα που συνδέει την κριτική γνώση, την ηθική επιταγή και την αποστασιοποίηση.

Le Monde

 
4 από 4
ΓΚΙΝΖΜΠΟΥΡΓΚ ΚΑΡΛΟ
Ο Carlo Ginzburg γεννήθηκε στο Τορίνο το 1939 και είναι ένας από τους πιο πρωτότυπους, πολυδιαβασμένους ιστορικούς της εποχής μας. Δίδαξε για πολλά χρόνια ιστορία στη Μπολόνια και τώρα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες. Ερευνώντας τα δικαστικά αρχεία της Ιερής Εξέτασης στην Ιταλία, έγραψε για τις μάγισσες και τη μαγεία, για τους αιρετικούς και τη λαϊκή κουλτούρα, για την ιστορία και την τέχνη. Τα βιβλία του, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και στα ελληνικά, δημιούργησαν το ρεύμα της «μικροϊστορίας». Έργα του είναι: I benandanti (1966/2002), I constituti di don Pietro Manelfi (1970), Il nicodemismo (1970), Il formaggio e i vermi (1976/2009), Crisi della ragione (1980), Indagini su Piero (1985/2001), Miti emblemi spie. Morfologia e storia (1986/2000), Storia notturna. Una decifrazione del Sabba (1989), Il giudice e lo storico (1991/2006), Jean Fouquet. Ritratto del buffone Gonella (1996), Occhiacci di legno. Nove riflessioni sulla distanza (1998), Rapporti di forza. Storia, retorica, prova (2000), Nessuna Isola e un’ isola. Quatro sguardi sulla letteratura inglese (2002), Un dialogo con Vittorio Foa (2003), Il filo e le tracce. Vero falso finto (2006), Paura, reverenza, terrore. Rileggere Hobbes oggi (2008).