Ο José de Sousa Saramago γεννήθηκε το 1922 στο μικρό χωριό Αζινιάγκα της Πορτογαλίας από γονείς φτωχούς ακτήμονες αγρότες, μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Λισαβόνας (το «Σαραμάγκο» ήταν παρατσούκλι της οικογένειας ντε Σούζα, από ένα είδος ραφανίδας που έτρωγαν οι φτωχοί, και γράφτηκε στη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως). Πέρασε τα σχολικά του χρόνια στη Λισαβόνα, όπου, όμως, παρά την έφεσή του στα γράμματα, αναγκάστηκε να αφήσει το γυμνάσιο για μια τεχνική σχολή που τον βοήθησε να βρει δουλειά σαν μηχανικός αυτοκινήτων. Παράλληλα, όσα βράδια παρέμενε ανοιχτή, επισκεπτόταν την Εθνική Βιβλιοθήκη και διάβαζε «χωρίς βοήθεια ή καθοδήγηση, παρά μόνο με την περιέργεια και τη θέληση να μάθω», όπως γράφει στην αυτοβιογραφία του. Εντελώς αυτοδίδακτος, ο Σαραμάγκο εξέδωσε το 1947 το πρώτο του μυθιστόρημα που, μεσούσης της δικτατορίας του Σαλαζάρ, πέρασε απαρατήρητο. Κομμουνιστής με παράνομη πολιτική δράση, εργάστηκε για πολλά χρόνια σε εκδοτικούς οίκους και σε εφημερίδες ως σχολιαστής, ως υπεύθυνος λογοτεχνικών σελίδων και ως βιβλιοκριτικός. Μετά την επανάσταση του 1974 υπήρξε για ένα διάστημα υποδιευθυντής της μεγάλης εφημερίδας της Λισαβόνας Diarios de Noticias. Έγινε ένας από τους πιο γνωστούς συγγραφείς στη χώρα του χάρη κυρίως στα μυθιστορήματα του. Το 1998 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε στα Κανάρια Νησιά, όπου κατέφυγε το 1993, όταν κορυφώθηκε η ρήξη του με την πορτογαλική Εκκλησία με αφορμή το έργο του Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιο. Πέθανε το 2010 σε ηλικία 87 ετών στο νησί Λανθαρότε, στα Κανάρια Νησιά. Έργα του είναι: Terra do pecado (1947), Os poemas possíveis (1966), Provavelmente alegria (1970), Deste mundo e do outro (1971), A bagagem do viajante (1973), As opiniões que o DL teve (1974), O ano de 1993 (1975), Os apontamentos (1977), Manual de pintura e caligrafia (1977), Objecto quase (1978), Poética dos cinco sentidos. O ouvido (1979), A noite (1979), Levantado do chão (1980), Que farei com este livro? (1980), Viagem a Portugal (1981), Memorial do convento (1982), O ano da morte de Ricardo Reis (1984), A jangada de pedra (1986), A segunda vida de Francisco de Assis (1987), História do Cerco de Lisboa (1989), O evangelho segundo Jesus Cristo (1991), In nómine Dei (1993), Ensaio sobre a cegueira (1995), Todos os nomes (1997), Cadernos de Lanzarote, 1993-1995 (1997), O conto da ilha desconhecida (1998), A caverna (2000), A maior flor do mundo (2001), Cadernos de Lanzarote, 1996-1997 (2001), O homem duplicado (2002), Ensaio sobre a lucidez (2004), Don Giovanni ou O dissoluto absolvido (2005), As intermitências da morte (2005), Poesía completa (2005), As pequenas memórias (2006), A viagem do elefante (2008), Caim (2009), El cuaderno (2009), Claraboia (2011), El último cuaderno (2011), Alabardas, alabardas, Espingardas, espingardas (2014).