Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Ελλάδα ήταν χώρα αποστολής μεταναστών. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 άρχισε να εξελίσσεται σε χώρα εισροής μεταναστών, αρχικά από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες και στη συνέχεια και από ασιατικές και αφρικανικές. Η νέα παγκόσμια πολιτικο-οικονομική κατάσταση, που στη χώρα μας εκδηλώθηκε με μια πρωτοφανή κρίση, ενεργοποίησε μηχανισμούς αποδημίας νέων ανθρώπων από την Ελλάδα, αυτή τη φορά κατά κανόνα πτυχιούχων πανεπιστημιακών σχολών.

Βιώνουμε την Ελλάδα του σήμερα, κατά έναν «παράδοξο» και δραματικό τρόπο, ταυτοχρόνως ως χώρα αποστολής και υποδοχής μεταναστών. Αυτό το διπλό πρόσωπο του Ιανού, της σύγχρονης Ελλάδας, βρίσκεται στο επίκεντρο του παρόντος τόμου, με την ελπίδα ότι θα προωθήσει τον σχετικό επιστημονικό λόγο και τον διεπιστημονικό διάλογο των ειδικών. Ελπίζουμε επίσης, ότι θα προκαλέσει ευρύτερο προβληματισμό και ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα.