Μνήμη και εμπειρία του χώρου

Συλλογικό έργο

Κείμενα: Αλίκη Σπυροπούλου, Άλκης Χατζηανδρέου, Αφροδίτη Νικολαΐδου, Γιώργος Κουρμαδάς, Έλενα Μαμουλάκη, Κατερίνα Πολυχρονιάδη, Μαρία Κοπανάρη, Μαρία Τσιγάρα, Νικόλαος-Ίων Τερζόγλου, Σπύρος Νάσαινας, Σταύρος Σταυρίδης, Χριστιάνα Ιωάννου, Χριστίνα Μαράθου
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ISBN ΕΝΤΥΠΟ
960-221-328-0
Διαστάσεις
24Χ17
Τρέχουσα Έκδοση
2006
Σελίδες
316
Εύδοξος

Μνήμη και εμπειρία του χώρου

Συλλογικό έργο

Κείμενα: Αλίκη Σπυροπούλου, Άλκης Χατζηανδρέου, Αφροδίτη Νικολαΐδου, Γιώργος Κουρμαδάς, Έλενα Μαμουλάκη, Κατερίνα Πολυχρονιάδη, Μαρία Κοπανάρη, Μαρία Τσιγάρα, Νικόλαος-Ίων Τερζόγλου, Σπύρος Νάσαινας, Σταύρος Σταυρίδης, Χριστιάνα Ιωάννου, Χριστίνα Μαράθου

ΕΝΤΥΠΟ
ΑΡΧΙΚΗ
28.62€
25%
ΤΕΛΙΚΗ
21.47€
* ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ αγορές άνω των 50€ (εντός Ελλάδος)

Η μνήμη, κοινή ή ατομική, καθιστά το χώρο επίδικο αντικείμενο, διακύβευμα σε αναμετρήσεις που σημαδεύουν την κοινωνική ζωή. Στο χώρο το παρελθόν είναι παρόν όχι μόνο ως ίχνος αλλά κατεξοχήν ως δράση. Στο χώρο το παρελθόν συμβαίνει.

 

Η αρχιτεκτονική σκέψη και ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός συχνά περιχαρακώνονται σε μια ανησυχητική αυταρέσκεια. Όμως η αρχιτεκτονική ως σπουδή και πρακτική εφοδιασμένη πολλαπλά με την ικανότητα να προσανατολίζει τη δημόσια συζήτηση για το χώρο, οφείλει να υπερβεί τα στεγανά στα οποία έχει εγκλωβιστεί ή εξωθηθεί. Συναντώντας την κοινωνική ανθρωπολογία, την ιστορία, τον προβληματισμό των τεχνών για το χώρο, την κοινωνιολογία ή τις σπουδές του πολιτισμού και της τέχνης, μπορεί η αρχιτεκτονική να συγκροτεί τις ερευνητικές της προοπτικές αλλά και να εστιάζει σε στόχους παρέμβασης.

Οι μελέτες που βρέθηκαν σε τούτη τη συλλογή δοκιμάζουν τέτοιους δρόμους. Παρότι γεννήθηκαν σε μια αρχιτεκτονική σχολή δεν αρκέστηκαν στον κύκλο που ορίζει τα όρια ενός επαγγέλματος και ενός κυρίαρχου αρχιτεκτονικού λόγου αλλά εξερεύνησαν τη διασταύρωση με τρόπους σκέψης και μεθοδολογίας που προέρχονται από διαφορετικούς κλάδους έρευνας και δημιουργίας. Από αυτή την άποψη όσο σημαντικό είναι να προβληματοποιεί κανείς την κινηματογραφική ανάγνωση του χώρου ενώ προέρχεται από σπουδές σε τμήμα μέσων ενημέρωσης άλλο τόσο σημαντικό είναι να βρίσκεται μπροστά στο ίδιο πρόβλημα προερχόμενος από σπουδές αρχιτεκτονικής.

Το θέμα της μνήμης αποδείχτηκε ιδιαίτερα κρίσιμο στην προοπτική της ανάδειξης μιας τέτοιας δυνάμει ερευνητικής συλλογικότητας. Στις προβληματικές για τη μνήμη αναμετρώνται σήμερα όχι μόνο διαφορετικοί κλάδοι γνώσης αλλά και διαφορετικές αξίες και πολιτικές. Η σχέση της μνήμης, ατομικής και συλλογικής, με το χώρο δεν αποτελεί ένα πρόβλημα περιφερειακό αλλά αντίθετα βρίσκεται στο κέντρο μιας συζήτησης για την εμπειρία και τις προοπτικές των σύγχρονων πόλεων. Η παρέμβαση, έτσι, σε μια τέτοια συζήτηση χρειάζεται να αναζητήσει μεθόδους και εννοιολογικές επιλογές τέτοιες που να καθιστούν τη διεπιστημονική προοπτική όχι «σύσκεψη ειδικών» αλλά συνδυασμό ευαισθησιών και αναρωτήσεων. Στην πορεία της επεξεργασίας των κειμένων μια τέτοια συζήτηση μπόρεσε κάποια στιγμή να αναδείξει, παρά τις ενδεχόμενες διαφορές στην οπτική, κοινά θέματα και κοινές απορίες.

ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
Ο Σταύρος Σταυρίδης είναι αρχιτέκτονας, επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, όπου διδάσκει αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και θεωρία στο προπτυχιακό και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Η έρευνά του εστιάζεται στον τρόπο με τον οποίο η παραγωγή και διαχείριση των εικόνων επηρεάζει τη νοηματοδότηση του σύγχρονου αστικού περιβάλλοντος, καθώς και στις πρακτικές αμφισβήτησης και ανατροπής των κυρίαρχων μοντέλων κατοίκισης του χώρου. Σε μια τέτοια προοπτική εντάσσεται η συμμετοχή του σε ερευνητικές προσπάθειες που διευρύνουν τα όρια και τα εργαλεία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού (π.χ. «Δημιουργία διαδρομών ιστορικής μνήμης στο χώρο των στρατοπέδων της Γυάρου», «Πολιτιστικό και οικολογικό τεχνολογικό κέντρο στο Ζηνί της Κω»), αλλά και στη δημιουργία πειραματικών ταινιών video-dance που εξερευνούν την ενεργό εμπλοκή του σώματος στην παραγωγή του κατοικημένου χώρου («Threetimes», «Passage»). Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Ουτοπία, ενώ παλιότερα μετείχε στη σύνταξη των περιοδικών Εφήμερη πόλη, Convoy και Αλλά. Πολλά κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά και πολιτικά περιοδικά και σε συλλογές δοκιμίων στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα ισπανικά. Έργα του είναι: Η συμβολική σχέση με το χώρο (1990), Διαφήμιση και το νόημα του χώρου (1996), Η υφή των πραγμάτων (μαζί με την Εύη Κώτσου, 1996), Από την πόλη οθόνη στην πόλη σκηνή (2002 – Κρατικό βραβείο δοκιμίου), Μνήμη και εμπειρία του χώρου (επιμ., 2006), Μετέωροι χώροι της ετερότητας (2010).