Ο Jean Cuisenier γεννήθηκε το 1927 στο Παρίσι. Είναι Γάλλος ανθρωπολόγος και εθνολόγος, καθηγητής φιλοσοφίας, με ειδικότητα στη γαλλική και ευρωπαϊκή εθνολογία, τις λαϊκές παραδόσεις και κυρίως την αρχιτεκτονική. Διεξήγαγε επιτόπιες έρευνες στην Tυνησία και την Tουρκία και διηύθυνε επί είκοσι χρόνια το Εθνικό Μουσείο Λαϊκών Τεχνών και Παραδόσεων και το Κέντρο Γαλλικής Εθνολογίας του CNRS. Διευθύνει επίσης την τριμηνιαία επιθεώρηση Ethnologie francaise και τη σειρά «Ethnologies» στα Presses Universitaires de France (PUF). Aπό τις προσωπικές εργασίες του στον ευρωπαϊκό χώρο προέκυψαν πολλά βιβλία. Καρπός πενήντα χρόνων έρευνας και περιήγησης στη Mεσόγειο και δύο αποστολών με ιστιοπλοϊκό που διηύθυνε το 1999 και το 2000 είναι μια νέα αυτή ερμηνεία του ομηρικού έπους που παρουσιάζεται στο βιβλίο του Le Periple d'Ulysse. Έργα του είναι: L'art populaire en France (1975), Économie et parenté, leurs affinités de structure dans le domaine turc et dans le domaine arabe (1975), Récits et contes populaires de Normandie. Le bocage normand (1979), Ethnologie de la France (μαζί με την Martine Segalen, 1986), L'architecture rurale française, corpus des genres, des types et des variantes (μαζί με τους Henri Raulin και François Calame, 1989), La Maison rustique, logique sociale et composition architecturale (1991), Le Feu vivant. La parenté et ses rituels dans les Carpathes (1994), Les noces de Marko, le rite et le mythe en pays bulgare (1998), Précis de littérature européenne (1998), Mémoires des Carpathes (2000), Le Périple d'Ulysse (2003), Penser le rituel (2006), L’héritage de nos pères, un patrimoine pour demain? (2006).