Λίγα λεπτά πριν την απογείωση του αεροπλάνου που θα μετέφερε στη Βιέννη τη Λουθία και τον Ραμόν, ένα παντρεμένο ζευγάρι γύρω στα σαράντα, εκείνος εξαφανίζεται στις τουαλέτες του αεροδρομίου. Η αστυνομία θεωρεί ότι δεν είναι παρά μια συζυγική κοπάνα, ένα τηλεφώνημα αποκαλύπτει ότι πρόκειται για απαγωγή από τρομοκρατική οργάνωση, αλλά κάποια σημάδια δείχνουν ότι η αλήθεια μπορεί να είναι διαφορετική. Δύο άντρες βοηθούν τη Λουθία να ερευνήσει την υπόθεση: ο ογδοντάρης Φελίξ, που υπήρξε ταυρομάχος, αναρχικός και πιστολέρο κοντά στον Ντουρούτι, και μέλος της παράνομης αντίστασης κατά του Φράνκο μετά τον εμφύλιο πόλεμο και ο εικοσάχρονος Αντριάν, που δεν αργεί να τα φτιάξει με τη Λουθία.

Αντάξια αστυνομικού μυθιστορήματος, η αφήγηση γίνεται πιο σύνθετη και διεισδυτική χάρη στις πολλαπλές κατευθύνσεις και τις εναλλασσόμενες οπτικές που εισάγει η συγγραφέας, διασπώντας έντεχνα την πλοκή με ανέκδοτα, αναμνήσεις και στοχασμούς κι αφήνοντας μετέωρη τη δράση για να συνεχιστεί σε επόμενα επεισόδια. Τα γεγονότα κάνουν τη Λουθία να σκεφτεί πάνω στη ζωή, τον έρωτα, το χρόνο, τη θέση των γυναικών, τη σχέση της με τους άντρες: τον πατέρα της –η ίδια πιστεύει ότι είναι κόρη ενός κανίβαλου, με τη μεταφορική και την κυριολεκτική έννοια–, το σύζυγό της –που αρχίζει να αναρωτιέται αν τον γνωρίζει στ’ αλήθεια–, τον εραστή της – που κάποια στιγμή φοβάται μήπως είναι βαλτός. Στο τέλος της ιστορίας, ο τρόπος που βλέπει τον εαυτό της και τον κόσμο δεν θα είναι πια ίδιος.