Πώς να βοηθήσεις κάποιον να μην πνιγεί όταν καλά-καλά δεν ξέρεις να κολυμπάς εσύ ο ίδιος; Ξεκινώντας από αυτό το ερώτημα, ο Βιζίνσεϋ εξιστορεί εύστοχα και με χιούμορ τη μαθητεία του στον έρωτα. Από τις γυναίκες-πρότυπα που λάτρεψε παιδί ώς τη σοφή και φλογερή ερωμένη που τον μύησε στο σεξ, κορίτσια, κοπέλες και κυρίες κάθε λογής περνούν απ’ τη ζωή του για να τον πείσουν ότι οι νεαροί άντρες μόνο στις ώριμες γυναίκες μπορούν να βρουν το πάθος, την κατανόηση και τη σεξουαλική ολοκλήρωση που προσδοκούν. Με ειρωνεία και χάρη και με καίριες παρατηρήσεις, ο συγγραφέας συνθέτει το πορτρέτο του νέου άντρα που ποθεί, απαιτεί και εν τέλει γεύεται ή όχι τον πολύχρωμο γυναικείο θίασο που τον τριγυρίζει. Εξίσου πετυχημένα σκιαγραφεί το σκηνικό όπου εκτυλίσσονται τα ειδύλλιά του: τα αυστρoουγγρικά τοπία, τη μεταπολεμική Ουγγαρία και τη Βουδαπέστη της εξέγερσης του 1956, λουσμένα όλα στο ιδιότυπο φως του κεντροευρωπαϊκού πολιτισμού.