Η τρίτη επανάσταση
(τόμος 3)

Λαϊκά κινήματα στην επαναστατική εποχή
Μετάφραση: Κώστας Κουρεμένος
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ISBN ΕΝΤΥΠΟ
978-960-221-672-9
Διαστάσεις
24Χ17
Τρέχουσα Έκδοση
2016
Σελίδες
432
Εύδοξος

Η τρίτη επανάσταση
(τόμος 3)

Λαϊκά κινήματα στην επαναστατική εποχή
Μετάφραση: Κώστας Κουρεμένος

ΕΝΤΥΠΟ
ΑΡΧΙΚΗ
29.68€
25%
ΤΕΛΙΚΗ
22.26€
* ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ αγορές άνω των 50€ (εντός Ελλάδος)

Το τελευταίο μείζον έργο που δημοσίευσε ο Μάρεϋ Μπούκτσιν –κορυφαίος στοχαστής αλλά και ακτιβιστής του αναρχισμού, του κομμουναλισμού και της κοινωνικής οικολογίας– είναι μια τετράτομη ιστορία των επαναστατικών κινημάτων που εκδηλώθηκαν στην Ευρώπη και την Αμερική κατά τους νεότερους χρόνους, ιδωμένη μέσα από το πρίσμα της ελευθεριακής δυναμικής τους.

 

Η πρωτότυπη αυτή προσέγγιση φέρνει στην επιφάνεια ένα ευρύτατο φάσμα νέων ή παραγνωρισμένων υλικών σχετικά με το κοινωνικό υπόβαθρο και τη λαοκρατική προοπτική των μεγάλων επαναστάσεων. Διασώζει έτσι από την ιστορική αμνησία τα γεγονότα και τους ανθρώπους που, έστω και εφήμερα, έδωσαν σάρκα και οστά στις πιο ριζοσπαστικές ενοράσεις της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κοινότητας. Και υποδεικνύει με τον τρόπο του –έναν τρόπο όχι μόνο εμπνευσμένο από την πολιτική φιλοσοφία αλλά και τεκμηριωμένο εδώ από την ιστοριογραφία– την ύπαρξη μιας «επαναστατικής παράδοσης» και τη θέση που μπορεί να έχει στη συνείδηση των νεότερων γενιών.

Έγραψαν για το βιβλίο



Ένας από τους στόχους μου ήταν να εξετάσω τις θεωρίες της επαναστατικής περιόδου και να προσπαθήσω να δείξω τι ήταν βάσιμο σ’ αυτές, και τι ολότελα λάθος. Οι σελίδες που ακολουθούν μπορεί να είναι ετερόδοξες, αλλά είναι, ελπίζω, και ρεαλιστικές. Θεωρώ, για παράδειγμα, το μπολσεβίκικο πραξικόπημα του 1917 ως έκφραση του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού. Αλλά το πιο εφαρμόσιμο σύνολο επαναστατικών ιδεών για τη Ρωσία που προσφέρονταν τότε ήταν οι ιδέες των Αριστερών Σοσιαλεπαναστατών , ο επαναστατικός ποπουλισμός των οποίων προσέγγιζε καλύτερα την κρίση στην οποία βρέθηκε η Ρωσία μετά τον Φεβρουάριο. Αν κάτι παρόμοιο με σοσιαλισμό μπορούσε να είχε επινοηθεί για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της Ρωσίας του 1917-21, αυτό ήταν το πρόγραμμα που πρότειναν οι αριστεροί εσέροι, όχι το πρόγραμμα του Λένιν ή του Τρότσκι, κι ακόμη λιγότερο εκείνο του ιδεολογικού αχταρμά, που γνωστός ως αναρχισμός, μάστιζε το Πέτρογκραντ και τη Μόσχα…

Στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου εμφανίστηκαν πράγματι διάφορα άλλα κινήματα που στηρίζουν την άποψη ότι η Ρωσική Επανάσταση, όπως και οι προγενέστερές της, είχε το δυναμικό για μια μεγάλη, τρίτη επανάσταση.

MURRAY BOOKCHIN

1 από 5


Ο Μπούκτσιν επιχειρεί να γράψει μια Ιστορία από την πλευρά των ηττημένων, των λαϊκών μαζών, χωρίς τη δράση των οποίων καμία επανάσταση δεν θα είχε ποτέ επικρατήσει, ωστόσο οι πόθοι τους καταπνίγηκαν μέσα στην τελική τροπή των πραγμάτων, στις νέες μορφές εξουσίας που αναδύθηκαν σε μία δραματική καμπή των γεγονότων. Και αυτή η σκοπιά εμπεριέχεται ακριβώς στον τίτλο Η τρίτη επανάσταση.

ΦΩΤΗΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ

2 από 5


Η μεγάλη καπιταλιστική γιορτή της δεκαετίας του 1980 φτάνει στο τέλος της.  Αυτή την ταραχώδη εποχή δεν θα πρέπει να αγνοηθούν τα ερωτήματα που θέτει ο Μάρεϋ Μπούκτσιν, το ενοχλητικό αυτό κουνούπι.

New York Times

3 από 5


Ο Μάρεϋ Μπούκτσιν βρίσκεται στον κολοφώνα του γραμματειακού είδους της ουτοπικής κοινωνικής κριτικής.

The Village Voice

4 από 5


Ένας μείζων αμερικανός πολιτικός φιλόσοφος.

San Francisco Chronicle
5 από 5
ΜΠΟΥΚΤΣΙΝ ΜΑΡΕΫ
Ο Murray Bookchin γεννήθηκε το 1921 στη Νέα Υόρκη από ρωσοεβραίους μετανάστες. Δούλεψε σε εργοστάσια και σιδηροδρόμους και υπήρξε ριζοσπάστης συνδικαλιστής στο αμερικανικό εργατικό κίνημα της δεκαετίας του 1930. Άρχισε να διδάσκει από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, πρώτα στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στη συνέχεια στο Ramaro State College του Νιου Τζέρσυ, ενώ παράλληλα, το 1971, συνίδρυσε το Ινστιτούτο Κοινωνικής Οικολογίας στο Goddard College του Βερμόντ. Από τον μαρξισμό και τον τροτσκισμό της πρώτης νεότητας, πέρασε στον αναρχισμό και αργότερα στον ελευθεριακό κοινοτισμό ή κομμουναλισμό, ενώ πρωτοστάτησε στη δημιουργία του κινήματος της κοινωνικής οικολογίας. Yπήρξε συνειδητός πολίτης, μαχητικός αγωνιστής και πολυγραφότατος στοχαστής της κοινωνίας σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Πέθανε στο Βερμόντ το 2006. Έργα του είναι: Our Synthetic Environment (1962), Crisis in our Cities (1965), Post-Scarcity Anarchism (1971), The Limits of the City (1973), The Spanish Anarchists. The Heroic Years (1977) Toward an Ecological Society (1980), The Ecology of Freedom. The Emergence and Dissolution of Hierarchy (1982), The Modern Crisis (1986), The Rise of Urbanization and the Decline of Citizenship (1987), The Philosophy of Social Ecology. Essays on Dialectical Naturalism (1990), Remaking Society (1990), To Remember Spain (1994), Re-Enchanting Humanity (1995), The Third Revolution. Popular Movements in the Revolutionary Era (4 τόμοι) (1996-2003), Social Anarchism or Lifestyle Anarchism. An Unbridgeable Chasm (1997), The Politics of Social Ecology. Libertarian Municipalism (1997), Anarchism, Marxism and the Future of the Left. Interviews and Essays, 1993-1998 (1999), The Communalist Project (2003), Social Ecology and Communalism (μαζί με τον Eirik Eiglad, 2007).