«Στην εντυπωσιακή εκατοντάχρονη εξιστόρησή του, ο Ράιαν Τζιντζέρας περιγράφει όχι μόνο τον επιθανάτιο ρόγχο του παλαιού βασιλείου αλλά και την οδυνηρή ανάδυση της Τουρκίας ως έθνους-κράτους ... Μια περίπλοκη ιστορία που ο απόηχός της ακούγεται ακόμη επί Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και ο συγγραφέας την εκθέτει με αυθεντία και διαύγεια.» —Michael Prodger, New Statesman

«Στην ψύχραιμη κι ενδελεχή έρευνά του, ο Τζιντζέρας επικεντρώνεται στις καταληκτικές στιγμές της αυτοκρατορίας. Εξιστορεί τις διακυμάνσεις και τις καμπές της παρακμής στο τελευταίο τμήμα του 19ου αιώνα – μια εποχή όπου ο κρατικός μηχανισμός παρέλυσε και οι επανειλημμένες απόπειρες μεταρρύθμισης αποδείχτηκαν ατελέσφορες ή και επιζήμιες … Στα μάτια πολλών εξωτερικών παρατηρητών, ήταν μια προφανής θανάσιμη έκβαση για τον “μεγάλο ασθενή της Ευρώπης”. Κάποιοι εκ του σύνεγγυς είχαν παρόμοια άποψη … Αυτό που χρειαζόταν, έλεγε [ο Κεμάλ Ατατούρκ] ήταν μεταρρυθμίσεις από πάνω ώς κάτω, βασισμένες στον εκσυγχρονισμό, την απελευθέρωση και τη φιλελευθεροποίηση. Το ισχυρό εκείνο μήνυμα είναι ένας λόγος που το άστρο του Ατατούρκ έχει δύσει στους πρόσφατους καιρούς. Ο Ερντογάν εμφανίζεται αισθητά αμφίθυμος στις απόψεις του για τον προκάτοχό του, ενώ γίνεται πιο αδιάλλακτος σ’ ό,τι αφορά τον ρόλο της Τουρκίας στον κόσμο … Αλλά το διευρυνόμενο φάσμα βλέψεων και φιλοδοξιών εκτείνεται επίσης σε πολλά μέρη του κόσμου που προσέχουμε συνήθως λιγότερο – στη Λιβύη και τη Σομαλία, για παράδειγμα, στην κεντρική Ασία, και βέβαια σε όλη τη Μέση Ανατολή και τον Κόλπο. Αυτή είναι ίσως η πιο ξεκάθαρη οθωμανική κληρονομιά στον σύγχρονο κόσμο: όχι τόσο το παρελθόν, όσο ένδοξο και περίπλοκο κι αν είναι, αλλά το γεωγραφικό χνάρι που άφησαν οι Οθωμανοί, στο οποίο ζητά να βαδίσει η σύγχρονη Τουρκία, κι ακόμα η πολιτισμική σφραγίδα που έβαλαν ο Οσμάν και οι διάδοχοί του.» —Peter Frankopan, Financial Times

«O Τζιντζέρας ακολουθεί μια αμερόληπτη προσέγγιση σε κάθε ζήτημα χωρίς ποτέ να υποβαθμίζει τον φοβερό ανθρώπινο πόνο που εκδηλώνεται σε κάθε πλευρά. Οι Τούρκοι υποβάλλονται από παλιά σε μια υπεραπλουστευμένη περιγραφή της σύγχρονης ιστορίας τους. Το βιβλίο αυτό διδάσκει μια θεμελιώδη αλήθεια: ότι το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, όπως πραγματικά συνέβη, ήταν ένα τρομερό, αλλοπρόσαλλο χάος.» —Noel Malcolm, The Telegraph