Βγήκε από το δωμάτιο. Βρήκα τότε εκείνο το κομμάτι κοφτερό σύρμα που έφερα από τη διαμονή μου στη Βιέννη. Έκοψα τον αριστερό μου καρπό. Με το αίμα μου έγραψα στον τοίχο: Είμαι ο γιος του Αϊνστάιν. Ο Χάιμρατ ξανάρθε. Η επιγραφή που λέρωνε τον λευκό τοίχο τον έκανε ακόμη πιο έξαλλο. Ύστερα από μια σύντομη παραμονή στο ιατρείο για να με ράψουν, κατέληξα στο τρίτο υπόγειο τυλιγμένος στο ζουρλομανδύα μου. Ελπίζω το επεισόδιο να του γίνει μάθημα.

Ο Έντουαρντ είναι είκοσι χρονών το 1930, όταν η μητέρα του Μιλέβα τον οδηγεί στο άσυλο. Ο γιος τού Αϊνστάιν θα περάσει τη ζωή του  ανάμεσα στους τρελούς, εγκαταλειμμένος απ’ όλους, μέσα στην απόλυτη ένδεια.

Τρία πεπρωμένα διασταυρώνονται σ’ αυτό το μυθιστόρημα, με φόντο την τραγωδία του αιώνα και την εποποιία μιας μεγαλοφυΐας. Ο Λωράν Σεκσίκ ξετυλίγει ένα εσωτερικό δράμα όπου αντηχούν ο πόνος μιας μητέρας, οι αδυναμίες των μεγάλων ανδρών και η φωνή ενός ξεχασμένου παιδιού.