Η Έφη Αβδελά είναι καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε Πλαστικές Τέχνες, Ιστορία Τέχνης και Σύγχρονη Ιστορία στο Παρίσι. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο Paris VII-Jussieu του Παρισιού στο Τμήμα Σύγχρονης Ιστορίας και Πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει στα ελληνικά, τα γαλλικά, τα αγγλικά, τα ιταλικά, τα βουλγαρικά, τα εβραϊκά και τα ισπανικά για θέματα που αφορούν την ιστορία των γυναικών και του φύλου, την ιστορία της εργασίας, την ιστορία των κοινωνικών κινημάτων, την κοινωνική και την πολιτισμική ιστορία της μεταπολεμικής περιόδου, με έμφαση στο ζήτημα της νεολαίας και της διαπροσωπικής βίας, καθώς και την ιστορία του εγκλήματος. Ήταν επιστημονική υπεύθυνη του ερευνητικού προγράμματος «Μορφές δημόσιας κοινωνικότητας στην αστική Ελλάδα του 20ού αιώνα: σύλλογοι, δίκτυα κοινωνικής παρέμβασης και συλλογικές υποκειμενικότητες» (2012-2015). Έργα της είναι: Ο φεμινισμός στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου (επιμ. μαζί με την Αγγέλικα Ψαρρά, 1985), Δημόσιοι υπάλληλοι γένους θηλυκού. Καταμερισμός της εργασίας κατά φύλα στον δημόσιο τομέα, 1908-1955 (1990), Σιωπηρές ιστορίες. Γυναίκες και φύλο στην ιστορική αφήγηση (επιμ. μαζί με την Α. Ψαρρά, 1997), Ιστορία και σχολείο (1998), «Δια λόγους τιμής». Βία, συναισθήματα και αξίες στη μετεμφυλιακή Ελλάδα (2002), Διδάσκοντας ιστορία (2003), Le genre entre classe et nation. Essai d’historiographie grecque (2006), Problems of Crime and Violence in Europe, 1780-2000: Essays in Criminal Justice (επιμ. μαζί με τους S. D'Cruze και J. Rowbotham, 2010), «Νέοι εν κινδύνω». Επιτήρηση, αναμόρφωση και δικαιοσύνη ανηλίκων μετά τον πόλεμο (2013), Μορφές δημόσιας κοινωνικότητας στην Ελλάδα του εικοστού αιώνα (επιμ. μαζί με τους Χ. Εξερτζόγλου και Χ. Λυριντζή, 2015), Φυλετικές θεωρίες στην Ελλάδα. Προσλήψεις και χρήσεις στις επιστήμες, την πολιτική, τη λογοτεχνία και την ιστορία της τέχνης κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα (επιμ. μαζί με τους Δ. Αρβανιτάκη, Ε.Α. Δελβερούδη, Ε.Δ. Ματθιόπουλο, Σ. Πετμεζά, Τ. Σακελλαρόπουλο, 2017), Η Ελλάδα στο Μεσοπόλεμο (επιμ. μαζί με τους Ρ. Αλβανό, Δ. Κουσουρή και Μ. Χαραλαμπίδη, 2017).

Ο Ραϋμόνδος Αλβανός αποφοίτησε από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στην Αγγλία, στο Τμήμα Συγκριτικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Έσσεξ. To 2005 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Ζει στην Καστοριά και διδάσκει, ως επιστημονικός συνεργάτης, στο Τμήμα Ψηφιακών Μέσων και Επικοινωνίας (πρώην Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας) του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας (Καστοριά). Επίσης είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, υπεύθυνος για τις ξεναγήσεις και τις εκδηλώσεις του Πάρκου Εθνικής Συμφιλίωσης στον Γράμμο. Έχει συμμετάσχει σε πολλούς συλλογικούς τόμους.

Ο Δημήτρης Κουσουρής είναι επίκουρος καθηγητής επί θητεία στο Tμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι. Έχει εργαστεί ως επισκέπτης καθηγητής και ως ερευνητής στην ΕΗΕSS, και στα Πανεπιστήμια Princeton, Chicago (ΗΠΑ), Κωνσταντίας (Γερμανία) και Κρήτης. Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα του σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους καθώς και το βιβλίο Δίκες των δοσίλογων, 1944-1949. Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη (2014).

Ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η διδακτορική του διατριβή δημοσιεύθηκε το 2012 με τίτλο Η εμπειρία της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα, ενώ το δεύτερο βιβλίο του, με τίτλο Δεκεμβριανά 1944. Η μάχη της Αθήνας, κυκλοφόρησε το 2014 – και τα δύο από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Έχει συνεπιμεληθεί τρεις συλλογικούς τόμους σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, ενώ πολλά άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ιστορικά περιοδικά και εφημερίδες. Ιδρυτικό μέλος του Φόρουμ Κοινωνικής Ιστορίας, έχει συνδιοργανώσει τέσσερα συνέδρια. Από το 2013 ασχολείται συστηματικά με τη Δημόσια Ιστορία. Πραγματοποιεί ιστορικούς περιπάτους στο κέντρο της Αθήνας για την περίοδο της Κατοχής και των Δεκεμβριανών, με τη συμμετοχή εκατοντάδων πολιτών, καθώς και (από τον Δεκέμβριο του 2019) ιστορικούς περιπάτους με μικρά γκρουπ κάθε εβδομάδα στο πλαίσιο του Athens History Walks (λεπτομέρειες στο www.athenshistorywalks.com) Είναι ένας από τους σχεδιαστές του μεταπτυχιακού προγράμματος «Δημόσια Ιστορία» στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, καθώς και ο εμπνευστής και επιστημονικός υπεύθυνος των δράσεων με τίτλο «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα Ελεύθερη», οι οποίες, υλοποιημένες από το 2015 ως το 2019, καθιέρωσαν τον μαζικό εορτασμό της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς και αποτέλεσαν μία από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις δημόσιας ιστορίας στην Ελλάδα (λεπτομέρειες στο www.freeathens44.org).