Ονειρεύομαι πως γλύτωσα
Ονειρεύομαι πως γλύτωσα
Μακάρι να μην είχα παραστεί σ’ αυτή τη συνάντηση. Ο Τ. με είχε προειδοποιήσει. «…Δεν έχει σχέση ο δημόσιος ψυχαγωγικός υπνωτισμός με τον κατ’ ιδίαν. Στους κήπους, τα πράγματα μένουν μετέωρα, ανώδυνα, ελαφρά. Οι ερωτήσεις είναι γενικού ενδιαφέροντος: Άλλος θέλει να υπνωτιστεί για να μάθει ποιος του έκλεψε τις λίρες, άλλη αν την απατά ο μνηστήρας της, ο τρίτος αν θα εκλεγεί βουλευτής και πότε… Όμως ο Ζακ και η Ερωφίλη πηγαίνουν μακριά, αλλού… Δεν μπορώ να το περιγράψω, σου εύχομαι απλώς να μην το ζήσεις».
Ξεχασμένα χειρόγραφα, κιτρινισμένα τετράδια και φανταστικά βιβλία φτιάχνουν τον «κρυμμένο θησαυρό» απ’ όπου αντλεί τις ιστορίες της αυτή η συλλογή. Ιστορίες όπως: το δράμα του τέλειου υπηρέτη, που ξεσπά όταν ένα λειψό χτύπημα του εκκρεμούς ανατρέπει την τάξη του κόσμου του‧ το μυστήριο της φωτογραφίας με το άγνωστο πρόσωπο που υποβάλλει φωνές και όνειρα στον κάτοχό της‧ το ειδύλλιο της Ροδάνθης που βγήκε από τον καθρέφτη και του καλόγερου που μαρτύρησε για τον όρκο του‧ η αληθινή ιστορία του βαρώνου Μυγχάουζεν, που μπήκε σε περιπέτειες όταν η πραγματικότητα έσπασε σε χίλια κομμάτια‧ οι «επικίνδυνες σχέσεις» τριών νέων της παλιάς Αθήνας, που αναλώνονται σε ερωτοτροπίες, συμβάσεις, φαντασιώσεις και ανομολόγητα πάθη, ώς τη στιγμή που ο επιτήδειος υπνωτιστής εισβάλλει στη ζωή τους.
Αν και εξοικειωμένες με τους λαβύρινθους της ψυχής, τούτες οι αφηγήσεις, όπως και οι άλλες του βιβλίου, βρίσκουν συχνά την έξοδο προς τη λαμπερή επιφάνεια του κόσμου, παίζοντας με πρόσωπα ρεαλιστικά ή μυθικά και με συμβάντα τρομερά, κωμικοτραγικά ή περιπετειώδη. Κι αν ξεγλιστρούν από τα αδιέξοδα του μακάριου ρεαλισμού και της ναρκισσιστικής ενδοσκόπησης, είναι γιατί ακολουθούν ένα καινούργιο, δικό τους νήμα: την απροσδόκητη δράση της εσωτερικής ζωής.
Φύλλα σκορπισμένα στον άνεμο, ημερολόγια, φωτογραφίες και ρομάντζα εποχής δίνουν το πρόσχημα γι' αυτά τα ατελείωτα παιχνίδια της γραφής και της μνήμης: δώδεκα ιστορίες, ονειρικές ή εφιαλτικές, δραματικές ή ευτράπελες, όπου τίποτα δεν είναι αδύνατο, καθώς οι ήρωες διασχίζουν τη χώρα της επιθυμίας ακροπατώντας στα σπασμένα κομμάτια της πραγματικότητας.