Πάνω σ’ έναν χιονισμένο λόφο, πότε κρυμμένος μες στη χιονοθύελλα, πότε ξεπροβάλλοντας, στεκόταν ο άγνωστος ποιητής: πίσω του ερημιά. Έφυγαν όλοι εδώ και καιρό. Αυτός δεν έχει το δικαίωμα να εγκαταλείψει την πόλη. Ας τρέχουν οι άλλοι, ας πέφτει θανατικό, αυτός θα μείνει και θα διαφυλάξει το ιερό του Απόλλωνα. Γύρω του βλέπει να σχηματίζεται ένας εναέριος ναός από χιόνι κι ο ίδιος να στέκεται πάνω σ’ ένα χάσμα, στο κενό.

Στην ιστορική ρωσική δεκαετία του ’20, πριν από τον περιορισμό της ελεύθερης σκέψης και δημιουργίας και την επιβολή του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, είχαν προλάβει να εκδηλωθούν πνευματικά και καλλιτεχνικά ρεύματα και να πραγματοποιηθούν έργα που στη συνέχεια αποσιωπήθηκαν και μόλις τα τελευταία χρόνια παρουσιάζονται πάλι στο ευρύτερο κοινό. Ο Βάγκινοφ είναι ένας από τους εκπροσώπους της πειραματικής τέχνης και της τέχνης του γκροτέσκο, που στη Ρωσία εκφράστηκε, μεταξύ άλλων, από τους Μπουλγκάκοφ, Ζόσενκο και Λουντς. Μετά το θάνατό του τα έργα του χαρακτηρίστηκαν προκλητικά και ελιτίστικα και αποσύρθηκαν εντελώς από την κυκλοφορία ώς το 1989.