Φανταστείτε πως φοιτούσατε σε μια σχολή ζωγραφικής όπου δεν σας δίδασκαν παρά μόνο πώς να βάφετε φράχτες. Φανταστείτε να μη σας έδειχναν ποτέ τους πίνακες του Βαν Γκογκ και του Πικάσο, να μη σας έλεγαν καν ότι υπάρχουν. Κάπως έτσι, αλίμονο, διδάσκονται τα μαθηματικά κι έτσι, για τους περισσότερους από μας, καταλήγουν να είναι κάτι διανοητικά ισοδύναμο με το να βλέπεις τη μπογιά να στεγνώνει. Ο Έντουαρντ Φρένκελ αποκαλύπτει εδώ μια πλευρά των μαθηματικών που δεν έχουμε δει ποτέ, πλημμυρισμένη από την ομορφιά και την κομψότητα ενός έργου τέχνης. Δείχνει έτσι ότι, αντί να έχουν μια εξειδικευμένη θέση στο φάσμα των επιστημών, φτάνουν στην καρδιά όλων των πραγμάτων, ενώνοντάς μας πέρα από τους πολιτισμούς, το χώρο και το χρόνο.

Το βιβλίο αφηγείται με πάθος δύο αλληλένδετες ιστορίες: το θαυμαστό ξετύλιγμα των μαθηματικών και το ταξίδι ενός νέου ανθρώπου που τα μαθαίνει και τα ζει. Έχοντας αψηφήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα διακρίσεων για να γίνει ένας από τους κορυφαίους μαθηματικούς του 21ου αιώνα, ο Φρένκελ εργάζεται τώρα πάνω σ’ ένα από τα σπουδαιότερα εγχειρήματα των τελευταίων πενήντα χρόνων: το Πρόγραμμα Λάνγκλαντς, που επιτρέπει στους ερευνητές να μεταφράζουν ευρήματα από το ένα πεδίο στο άλλο για να επιλύσουν προβλήματα ώς τώρα απροσπέλαστα (όπως το τελευταίο θεώρημα του Φερμά) και που πολλοί θεωρούν ότι συνιστά μια Μεγάλη Ενοποιημένη Θεωρία των Μαθηματικών.