Τι μπορεί να μάθει κανείς παίρνοντας στα σοβαρά τη διασκέδαση; Πώς μπορεί να περιγράψει και να εξηγήσει τα πιο κοινότοπα συμβάντα της καθημερινής ζωής; Ποιοι είναι οι μυστικοί κανόνες που, μαζί με τους γνωστούς, διέπουν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, ένα γύρο στα αλογάκια του λούνα-παρκ, μια χειρουργική επέμβαση, μια ερωτική συναναστροφή;

Αντλώντας υλικό από επιτόπια παρατήρηση, ενίοτε δε και από λογοτεχνικά κείμενα, ο Γκόφμαν περιγράφει τη δομή και τη διαδικασία της συνεύρεσης, την ανάπτυξη μιας λογικής του «εμείς» μεταξύ των μετεχόντων, τη διαλεκτική της ερμηνείας ρόλων και της απόστασης από το ρόλο και την ταυτόχρονη πολλαπλότητα εαυτών που αναδύεται.

Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση δεν εξαντλείται στις μικροσκοπικές διαδικασίες της καθημερινής ζωής. Επιχειρεί να συνδέσει το μικρόκοσμο της αλληλεπίδρασης με τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο και την ελευθερία της ατομικής πράξης με τους δομικούς περιορισμούς της κοινωνίας.

Οι Συναντήσεις περιλαμβάνουν δύο από τα πιο διάσημα κείμενα του μεγάλου αμερικανού κοινωνιολόγου Erving Goffman, που μελετούν από διαφορετικές γωνίες την πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση.

Στην καθημερινή ζωή τα παιχνίδια θεωρούνται μέρος της ψυχαγωγίας, κατά κανόνα χωρίς σοβαρές επιπτώσεις στην οργάνωση και τη λειτουργία της κοινωνίας. Το πρώτο κείμενο ξεκινά από μια γενική θεώρηση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και αντλεί παραδείγματα από παιχνίδια που παίζονται γύρω από ένα τραπέζι, δείχνοντας πόσο μπορεί να προχωρήσει κανείς αντιμετωπίζοντας σοβαρά τη διασκέδαση.

Λίγες έννοιες στην κοινωνιολογία χρησιμοποιούνται συχνότερα από εκείνη του «ρόλου», λίγες φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη σημασία και λίγες κλονίζονται τόσο όταν τις εξετάσει κανείς από κοντά. Το δεύτερο κείμενο ζητεί να διευρύνει τη θεώρηση του κοινωνικού ρόλου εισάγοντας μια έννοια απαραίτητη γι’ αυτόν το σκοπό: την «απόσταση από το ρόλο».