Η πόλη θεωρείται σήμερα ο κατεξοχήν χώρος ανάδυσης και υλοποίησης νέων ταυτοτήτων και κοινωνικοτήτων. Εκεί εκδηλώνονται οι διαδικασίες απεδαφικοποίησης και επανεδαφικοποίησης στα συμφραζόμενα της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης. Οι περιοχές στο εσωτερικό μιας πόλης (κτίρια, δρόμοι, πλατείες, μνημεία, γειτονιές), ή ακόμα και η ίδια η πόλη ως ολότητα, αποτελούν «αμφισβητούμενους χώρους», πεδία κοινωνικών και πολιτισμικών συγκρούσεων με στόχο τον έλεγχο, τη χρήση, τη διαχείριση και την οικειοποίησή τους. Συνιστούν έτσι προνομιακούς τόπους μελέτης των σχέσεων εξουσίας και αντίστασης. Η προβληματική αυτών των σχέσεων, όπως έχει αναπτυχθεί στις κοινωνικές επιστήμες, διαπλέκεται εδώ με τη χωρική προσέγγιση: η συγκρότηση των σχέσεων εξουσίας και αντίστασης μέσω του χώρου και το αντίστροφο, η συγκρότηση της χωρικότητας μέσα απ’ αυτές, είναι οι βασικοί άξονες που διατρέχουν τα κείμενα αυτού του τόμου – μελέτες του χώρου στον σύγχρονο κόσμο και ιδιαίτερα στην ελληνική κοινωνία, γραμμένες κυρίως από ανθρωπολόγους, αλλά και ιστορικούς, γεωγράφους και αρχιτέκτονες.