Ξεκινώντας από ερωτήματα σχετικά με την κατάσταση της λογοτεχνίας και τις σχέσεις μεταξύ εθνικών γλωσσών και πολιτισμών στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ο συλλογικός αυτός τόμος διερευνά τη θέση και τις προοπτικές της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, τις σχέσεις σύγκλισης, εξάρτησης ή αντιπαράθεσης που πιθανώς έχει με άλλες λογοτεχνίες και κυρίως με την αγγλόφωνη ως φορέα του ηγεμονικού πολιτισμού σήμερα. Η τελευταία δεν υποδεικνύεται ως αυτονόητος «κανόνας» βάσει του οποίου κρίνεται αξιολογικά η (περιφερειακή) ελληνική λογοτεχνία, αλλά ως όρος αυτοπροσδιορισμού και μέσο γνωριμίας της ελληνικής με τον εαυτό της. Η συγκριτική προοπτική επιτρέπει την ανίχνευση σιωπηρών παραδοχών κάθε πολιτισμού που καθορίζουν τι φαντασιακούς κόσμους αυτός κατασκευάζει, τι επιλέγει να προβάλει ως αντιπροσωπευτικό και τι καινούργιο μπορεί να φέρει στον χώρο της γραφής.

Στόχος των κειμένων είναι η εξερεύνηση του πολιτισμικού τοπίου στην Ελλάδα μέσω της πεζογραφίας από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 (οπότε σημειώθηκε μια τάση εξωστρέφειας) και η ταυτόχρονη τοποθέτηση της ελληνικής πεζογραφίας στον λογοτεχνικό χάρτη της Δύσης με πυξίδα τις σύγχρονες διεθνείς τάσεις της κριτικής θεωρίας. Παράλληλος στόχος είναι η κριτική παρουσίαση των τρόπων διάδοσής της στο εξωτερικό, δηλαδή της συνάντησής της με τα «ξένα» έργα και το αναγνωστικό κοινό.

Στην εισαγωγή τους, οι επιμελήτριες του τόμου Α. Σπυροπούλου και Θ. Τσιμπούκη προσδιορίζουν διεξοδικά τις συντεταγμένες αυτής της «χαρτογράφησης», αναδεικνύοντας την ενότητα και την πολλαπλότητα της συλλογής. Το πρώτο μέρος αφορά την εξερεύνηση των γεωγραφικών και συμβολικών σχέσεων τόπου, που συνιστούν ταυτόχρονα θεματικό όρο του σύγχρονου μυθιστορήματος και πλαίσιο παραγωγής του. Το δεύτερο μέρος επισκοπεί το μορφολογικό τοπίο της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας σε σύγκριση με αντίστοιχες ιδεολογικές, αφηγηματικές και υφολογικές τάσεις της ξένης λογοτεχνίας, που διαγράφονται στο πεδίο του μεταμοντέρνου. Τα ζητήματα επιλογής, ανάδειξης και πρόσληψης του σύγχρονου ελληνικού μυθιστορήματος στο εξωτερικό, αποτελούν αντικείμενο του τρίτου μέρους. Τέλος, το τέταρτο μέρος καταγράφει σκέψεις Ελλήνων συγγραφέων για τη σχέση τους με την ελληνική λογοτεχνική παράδοση και την ξένη λογοτεχνία και προσωπικές τους εμπειρίες από την έκδοση του έργου τους στο εξωτερικό.