Ο βαρώνος Joseph Karl Benedikt Freiherr von Eichendorff γεννήθηκε το 1788 στο Κάστρο Λούμποβιτς του Ράτιμπορ στην Άνω Σιλεσία. Ήταν Γερμανός ποιητής και μυθιστοριογράφος του γερμανικού ρομαντισμού. Αριστοκρατικής καταγωγής, σπούδασε νομικά στην Χάλλε και τη Χαϊδελβέργη, έφτασε οδοιπορώντας ώς το Αμβούργο και το Λύμπεκ και ταξίδεψε στη Βιέννη και το Παρίσι. Από το 1813 μέχρι το 1815 πολέμησε ως εθελοντής κατά του Ναπολέοντα και ύστερα διορίστηκε σε διάφορες κρατικές υπηρεσίες. Μοναρχικός και καθολικός, ήταν λάτρης της Βιέννης και οπαδός της αυστριακής αυτοκρατορικής εξουσίας στη Γερμανία. Έγραψε ποίηση, διηγήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα. Πέθανε το 1957. Έργα του είναι: In einem kühlen Grunde (1807/08), Die Riesen. Anklänge (1808), Die Zauberei im Herbste (1808), Lied (1810), Abschied (1810), Zwielicht (1812), Das zerbrochene Ringlein oder auch Untreue (1813), Morgengebet (1814), Ahnung und Gegenwart (1815), Die zwei Gesellen (1818), Das Marmorbild (1819), Der frohe Wandersmann (Wem Gott will rechte Gunst erweisen) (1822), Krieg den Philistern (1824), Der Abend (1826), Aus dem Leben eines Taugenichts (1826), Ezzelin von Romano (1828), Meierbeths Glück und Ende (1828), Der letzte Held von Marienburg (1830), Viel Lärmen um nichts (1833), Die Freier (1833), Sehnsucht (1834), Schöne Fremde (1834), Dichter und ihre Gesellen (1834), Auch ich war in Arkadien (1834), Wünschelrute (1835), Lichtlein im Walde (1836), Mondnacht (1837), Das Bilderbuch (1837), Das Schloß Dürande (1837), Der Einsiedler (1838), Unstern (1839), Die Entführung (1839), Eldorado (1841), Stimmen der Nacht (1841), Eine Meerfahrt (1841), Die Glücksritter (1841), In Danzig (Dunkle Giebel, hohe Fenster) (1842), Julian (1853), Robert und Guiscard (1855), Lucius (1857).