Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα της γερμανικής λογοτεχνίας, «πεμπτουσία του γερμανικού ρομαντισμού», όπως χαρακτηρίσθηκε, ο Ακαμάτης είναι μια απολογία της χαράς της ζωής, όπου η έκταση μπρος στη φύση μετριάζεται από το χιούμορ και από τη νοσταλγία ενός χαμένου παραδείσου.
Η καρδιά του Ακαμάτη λαχταρά να πάρει τους δρόμους, να περιπλανηθεί, να χαρεί άλλα τοπία, να αφουγκρασθεί όλους τους ήχους της εξοχής, να παίξει τις μελωδίες του σ’ άλλα μέρη. Ο ονειροπαρμένος γιος του μυλωνά θα ξεκινήσει λοιπόν για ένα ταξίδι του οποίου τα απρόοπτα –που θα είναι πάντα έτοιμος να υποδεχθεί με ενθουσιασμό– τον οδηγούν ώς τη λυρική Ιταλία. Η πεζοπορία του θα τον μυήσει στη διαρκή χαρά της φύσης, στην αγαλλίαση με την οποία τα πουλιά κελαηδούν κι οι αλήτες περιδιαβάζουν πρόσχαρα κάτω από τον ήλιο. Χίλιες φορές στην περιπλάνησή του θα διαβεί τα σύνορα ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο που απολαμβάνουν οι αισθήσεις του και το μαγικό κόσμο των ονείρων του που ξεχειλίζει όμως κι αυτός από μουσικές, από έρωτα και άνθη.
