Ένας ήσυχος φόνος, που έχει το άρωμα του γιασεμιού.
Ένας σχεδόν ανεπαίσθητος φόνος, ένας φόνος που μένει ατιμώρητος από τον Ποινικό Κώδικα, ένας φόνος που προκαλεί μιά πρώτη απουσία για να επακολουθήσουν άλλες… χειρότερες.
Απόγευμα αργά,
θα πάρει τη μοτοσυκλέτα του την ώρα που ψιλοβρέχει και γλυστρούν οι δρόμοι,
θα κατεβεί τη λεωφόρο Συγγρού και μπαίνοντας στη λεωφόρο Ποσειδώνος θα φθάσει στη θάλασσα για να σκεφτεί, κοιτάζοντας αυτό τον βαρύ υδάτινο όγκο να σκάει με ορμή πάνω στα βότσαλα σε μια μικρή παραλία της Γλυφάδας,
για να σκεφτεί ήρεμα, τι του συμβαίνει.
