O Κονσταντίν Κονσταντίνοβιτ Βαγκενγκέιμ ή Βαγκίνοφ γεννήθηκε το 1899 στην Αγία Πετρούπολη. Στη σύντομη ζωή του αναδείχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους Ρώσους εκπροσώπους της πειραματικής τέχνης και της τέχνης του γκροτέσκο, μαζί με τον Μπουλγκάκοφ και τον Λουντς. Στο έργο του κατόρθωσε να αποτυπώσει την ατμόσφαιρα της ζωής, τους προβληματισμούς και την αγωνία μιας μεγάλης μερίδας των διανοούμενων κατά τη δεκαετία του 1920. Έχοντας σπουδάσει ιστορία και μεθοδολογία της τέχνης και της λογοτεχνίας, ο Βαγκίνοφ άφησε έργα που περιστρέφονται γύρω από σχετικά θέματα. Απαγορευμένα στην πατρίδα του από τα μέσα της δεκαετίας του ’30, τα βιβλία του άρχισαν να κυκλοφορούν και πάλι μετά το 1989, ενώ στο μεταξύ είχαν εκδοθεί με επιτυχία στη Δύση. Πέθανε το 1934. Έργα του είναι: Ταξίδι στο χάος (1921), Το μοναστήρι του Κυρίου μας του Απόλλωνα (1922), Το άστρο της Βηθλεέμ (1929), Η ωδή του τράγου (1925), Xορωδία σατύρων (1927), Έργα και ημέρες του Σβιστόνοφ (1929), Μπαμποτσάντα (1931). Επίσης, πριν το θάνατό του είχε ξεκινήσει να γράφει το μυθιστόρημα Αρπαγονιάνα που έμεινε ημιτελές, καθώς και ένα μυθιστόρημα για την επανάσταση του 1905, το οποίο κατασχέθηκε από τις Αρχές.
