Ο Βολταίρος, ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ (1694-1778), ήταν Γάλλος συγγραφέας, ιστορικός και φιλόσοφος. Τα πρώτα ποιήματά του (μια καυστική σάτιρα εναντίον του αντιβασιλέως Φιλίππου της Ορλεάνης) υπήρξαν η αφετηρία των συγκρούσεών του με την εξουσία. Έπειτα από τη φυλάκισή του στη Βαστίλη και την τριετή εξορία του στην Αγγλία, φιλοξενήθηκε από διάφορους ευγενείς και από τον Φρειδερίκο τον Μέγα της Πρωσίας. Προσπάθησε να ανταγωνιστεί τους κλασικούς τόσο στο έπος (Ερρικιάδα, 1728) όσο και στην τραγωδία (Ζαΐρα, 1732). Τις φιλοσοφικές του ιδέες τις αποτύπωσε σε ποιήματα (Ποίημα για τη συμφορά της Λισαβώνας, 1756), διηγήματα (Ζαντίγκ, 1747, Ο Αγαθούλης, 1759), ιστορικά δοκίμια (Ο αιώνας του Λουδοβίκου ΙΔ’, 1751), καθώς και στις Φιλοσοφικές επιστολές (1733) και το Φιλοσοφικό λεξικό (1764). Είδωλο της φιλελεύθερης, αντικληρικαλιστικής αστικής τάξης, υπήρξε δεξιοτέχνης ενός απολαυστικού και στοχαστικού πεζού λόγου.
