O Jean–Pierre Vernant γεννήθηκε στην Προβάνς το 1914. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόνη. Το 1942 πέρασε στην αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής και στην πορεία ανέπτυξε ηγετική και ηρωική δράση ως «συνταγματάρχης Berthier». Μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας από τα φοιτητικά του χρόνια, παρέμεινε μετά τον πόλεμο στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο θα εγκαταλείψει το 1969. Το 1960 υπέγραψε το Μανιφέστο των 121 υπέρ του αγώνα της ανεξαρτησίας της Αλγερίας. Το διάστημα 1957-75 ήταν διευθυντής σπουδών στο Έκτο Τμήμα (Sixième Section) οικονομικών και κοινωνικών επιστημών της École pratique des hautes études, με ακροατές τον Πιερ Βιντάλ-Νακέ και τον Μαρσέλ Ντετιέν, με τους οποίους θα συνεργαστεί στη συνέχεια και θα διαμορφώσει στη δεκαετία του 1970 τη λεγόμενη «Σχολή του Παρισιού», που εστιάζει την προσοχή της στην ελληνική αρχαιότητα και εμπνέεται από τη δομική ανθρωπολογία. Το 1975 εξελέγη καθηγητής στο Collège de France. Πέθανε το 2007. Έργα του είναι: Les Origines de la pensée grecque (1962), Mythe et pensée chez les Grecs. Etudes de psychologie historique (1965), Problèmes de la guerre en Grèce ancienne (επιμ. 1968), Mythe et tragédie en Grèce ancienne (με τον Pierre Vidal-Naquet, 1972), Mythe et société en Grèce ancienne (1974), Les Ruses de l’intelligence. La métis des Grecs (με τον Marcel Detienne, 1974), Religion grecque, religions antiques (1976), Religion, histoires, raisons (1979), La Cuisine de sacrifice en pays grec (με τον Marcel Detienne, 1979), La Mort dans les yeux. Figures de l’autre en Grèce ancienne (1985), Travail et esclavage en Grèce ancienne (με τον Pierre Vidal-Naquet, 1988), L’individu, la mort, l’amour. Soi-même et l’autre en Grèce ancienne (1989), Mythe et religion en Grèce ancienne (1990), Figures, idoles, masques (1990), La mort, les morts dans les sociétés anciennes (επιμ. με τον Gherardo Gnoli, 1990), La Grèce ancienne (με τον Pierre Vidal-Naquet), I: Du mythe à la raison (1990), II: L’espace et le temps (1991), III: Rites de passage et transgression (1992), L’Homme grec (επιμ. 1993), Œdipe et ses mythes (με τον Pierre Vidal-Naquet, 1994), Entre mythe et politique (1996), Les Mythes grecs au figuré de l’antiquité au baroque (επιμ. με την Stella Georgoudi, 1996), L’Orient ancien et nous (με τους Jean Bottéro και Clarisse Herrenschmidt, 1996), Dans l’œil du miroir (με την Françoise Frontisi-Ducroux, 1997), L’Univers, les dieux, les hommes. Récits grecs des origines (1999), Ulysse et Persée (2004), La Traversée des frontières (2004), Pandora, la première femme (2005), L’Odyssée (2011).
