Ο Marie-Henri Beyle (1783-1842), γνωστότερος με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Stendhal, ήταν Γάλλος συγγραφέας. Οι βαθύτατες ψυχολογικές αναλύσεις του στα «μυθιστορήματα μαθητείας» που έγραψε, τον τοποθετούν στην πρώτη σειρά των μυθιστοριογράφων του 19ου αιώνα. Τα περιφημότερα από τα μυθιστορήματα αυτά, Το κόκκινο και το μαύρο και Το μοναστήρι της Πάρμας, αναφέρονται σε νέους με ρομαντικούς πόθους, δύναμη αισθημάτων και όνειρα δόξας. Έργα του είναι: Vies de Haydn, Mozart et Métastase (1815), Histoire de la peinture en Italie (1917), Rome, Naples et Florence (1817, 1827), De l’amour (1822), Racine et Shakespeare (1823-1825), Vie de Rossini (1823), Armance (1827), Vanina Vanini (1829), Promenades dans Rome (1829), Le rouge et le noir (1830), Mémoires d’un touriste (1838), La chartreuse de Parme (1839), Chroniques italiennes (1837-1839), Écoles italiennes de peinture (1932), Souvenirs d’égotisme (1892), Lucien Leuwen (ημιτελές, 1835, 1894), Lamiel (ημιτελές 1839-1842, 1889), Le rose et le vert (ημιτελές, 1928), Vie de Napoléon (1929), Journal (1801-1817), Vie de Henry Brulard (1835-1836, 1890).
