Ο Alain Nadaud γεννήθηκε το 1948 στο Παρίσι. Από το 1974 ως το 1978 έζησε για μεγάλα διαστήματα στην Ινδία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, διδάσκοντας σε διάφορα πανεπιστήμια. Από το 1978 ως το 1985 δίδαξε φιλολογία και φιλοσοφία στο Παρίσι. Σύμβουλος εκδόσεων σε γαλλικούς οίκους, ιδρυτής της λογοτεχνικής επιθεώρησης Quai Voltaire, διευθύνει σήμερα το γραφείο του Βιβλίου στην πολιτιστική υπηρεσία της γαλλικής πρεσβείας στην Τύνιδα. Έργα του είναι: La Tache aveugle (1980), Archéologie du zero (1984), L’Envers du temps (1985), L’Armoire de bibliothéque (1985), Voyage au pays des bords du gouffre (1986), Désert physique (1987), L’Iconoclaste (1989), Ivre de livres (1989), La Représentation (1991), La Mémoire d’Érostrate (1992), Malaise dans la littérature (1993), Le Livre des maledictions (1995), L’Iconolâtre (1995), Auguste fulminant (1997), Une aventure sentimentale (1999), Petit catalogue des nations barbares (1999), La Fonte des glaces (2000), Les Années mortes (2004), Aux portes des enfers. Enquête géographique, littéraire et historique (2004), Le Vacillement du monde (2006), Si Dieu existe (2007), Le Passage du col (2009), La Plage des demoiselles (2010), D'écrire j'arrête (2010), Journal du non-écrire (2014), Dieu est une fiction. Essai sur les origines littéraires de la croyance (2014).
