Ο Carlo Ginzburg γεννήθηκε στο Τορίνο το 1939 και είναι ένας από τους πιο πρωτότυπους, πολυδιαβασμένους ιστορικούς της εποχής μας. Δίδαξε για πολλά χρόνια ιστορία στη Μπολόνια και τώρα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες. Ερευνώντας τα δικαστικά αρχεία της Ιερής Εξέτασης στην Ιταλία, έγραψε για τις μάγισσες και τη μαγεία, για τους αιρετικούς και τη λαϊκή κουλτούρα, για την ιστορία και την τέχνη. Τα βιβλία του, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και στα ελληνικά, δημιούργησαν το ρεύμα της «μικροϊστορίας». Έργα του είναι: I benandanti (1966/2002), I constituti di don Pietro Manelfi (1970), Il nicodemismo (1970), Il formaggio e i vermi (1976/2009), Crisi della ragione (1980), Indagini su Piero (1985/2001), Miti emblemi spie. Morfologia e storia (1986/2000), Storia notturna. Una decifrazione del Sabba (1989), Il giudice e lo storico (1991/2006), Jean Fouquet. Ritratto del buffone Gonella (1996), Occhiacci di legno. Nove riflessioni sulla distanza (1998), Rapporti di forza. Storia, retorica, prova (2000), Nessuna Isola e un’ isola. Quatro sguardi sulla letteratura inglese (2002), Un dialogo con Vittorio Foa (2003), Il filo e le tracce. Vero falso finto (2006), Paura, reverenza, terrore. Rileggere Hobbes oggi (2008).
