Ο Γιώργος Δερτιλής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε δημόσιο δίκαιο και οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα, και πολιτική θεωρία και ιστορία στην Αγγλία. Δίδαξε ιστορία στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκεί εξελέγη υφηγητής και αργότερα καθηγητής κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών, ενώ σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής. Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Οξφόρδης, καθώς και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, και διευθυντής σπουδών στην École des Hautes Études en Sciences Sociales, ενώ είναι τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας (Academia Europaea). Έχει ιδρύσει το Ιστορικό Αρχείο του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει διατελέσει μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας και των επιστημονικών ή διοικητικών συμβουλίων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης και των ιδρυμάτων Schlumberger και Maison Suger (Παρίσι). Έργα του είναι: Ελληνική οικονομία 1830-1910 και βιομηχανική επανάσταση (1985), Το ζήτημα των τραπεζών 1871-1873 (1989), Ατελέσφοροι ή τελεσφόροι; (1993), Αεί παίδες απαίδευτοι; (1996), Παιδεία και ιστορία (1998), Ειρωνεία και σάτιρα (1998), Κοινωνικός μετασχηματισμός και στρατιωτική επέμβαση, 1880-1909 (1999), Λερναίον κράτος (2000), Ευρώπη (2000), Ιστορία του ελληνικού κράτους, 1830-1920 (2004-2010), Συνειρμοί, μαρτυρίες, μυθιστορίες (2013).
