ΟΙΩΝΟΙ
Ίσως να ήταν το φως του δειλινού
που είχε μπλεχτεί μες στα μαλλιά της.
Ίσως να ήταν η άνοιξη
που ακόμα κάρπιζε στο γέλιο της.
Η ώρα των αισθημάτων.
«Δεν θα σ’ εγκαταλείψω ποτέ»
του είπε ξαφνικά.
Έκπληκτος
γύρισε και την κοίταξε.
Μέσα στα μάτια της
σμήνος τ’ αποδημητικά πουλιά.