H λέξη slammerkin του 18ου αιώνα, πρωτότυπος τίτλος αυτού του μυθιστορήματος, σημαίνει χαλαρό μεσοφόρι ή γυναίκα με χαλαρά ήθη.

Γεννημένη στα κουρέλια αλλά ποθώντας τα μετάξια, η Mαίρη Σώντερς, στα δεκατρία της, είναι πολύ μικρή για να μάθει κάποια τέχνη, πολύ φτωχή κι αμόρφωτη για να γίνει γκουβερνάντα, αλλά ακριβώς στην κατάλληλη ηλικία για το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Δουλεύοντας στους κακόφημους δρόμους του Λονδίνου του 18ου αιώνα, απολαμβάνει την ανεξαρτησία της και τα ακριβά της γούστα. Kι όταν ένα επικίνδυνο στραβοπάτημα τη στέλνει στην επαρχία, στη συνηθισμένη ζωή μιας υπηρέτριας δίχως προσδοκίες, αρχίζει να αναρωτιέται αν η πόρνη που νοικιάζει το κορμί της είναι πιο ελεύθερη από μια «τίμια γυναίκα» δέσμια του γάμου της ή από μια γυναίκα που κρατάει ξένο νοικοκυριό, κι αν είναι καμιά απ’ αυτές ελεύθερη όπως οι άντρες. Έτσι η Mαίρη θα ξαναμπεί στο εμπόριο της σάρκας, κι από κει στον κύκλο της βίας και του αίματος. Στο τέλος θα πληρώσει σκληρά τις συνέπειες, αλλά θα έχει μείνει πιστή στους τρεις κανόνες που έμαθε στο δρόμο: Ποτέ μην απαρνιέσαι την ελευθερία σου. Tα ρούχα κάνουν τη γυναίκα. Tα ρούχα είναι το μεγαλύτερο ψέμα που ειπώθηκε ποτέ.

Bασισμένο στην πραγματική ιστορία της Mαίρης Σόντερς, μιας υπηρέτριας που δολοφόνησε την κυρία της το 1763, το σκληρό και ευαίσθητο αυτό μυθιστόρημα βρίθει από ιστορικές λεπτομέρειες και ατμόσφαιρα εποχής, την ίδια στιγμή που θίγει τα πιο σύγχρονα και άλυτα προβλήματα –την πορνεία, τη δουλεία, το έγκλημα– με μια απολαυστική αφήγηση.