Ο Νικόλας Μέτρι, ένας μεσόκοπος άντρας ελληνικής καταγωγής, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βηρυτό, περιπλανιέται στους ερημικούς και κατεστραμμένους δρόμους της πόλης του, μετά τους καταιγιστικούς βομβαρδισμούς. Βρίσκεται σε μια περιοχή που κάποτε έσφυζε από ζωή και κίνηση αφού φιλοξενούσε μια από τις κεντρικότερες αγορές της πόλης. Στερημένος από κάθε μέσο επιβίωσης, τρέφεται με τα αγριόχορτα που έχουν φυτρώσει ανάμεσα στις πέτρες και πάνω στους τοίχους των γκρεμισμένων κτισμάτων, επινοεί αντικείμενα και μετατρέπει σε κατοικία το σχεδόν κατεδαφισμένο μαγαζί του πατέρα του, χρησιμοποιώντας όσα υφάσματα δεν έχουν καεί για πρόχειρη επίπλωση – υφάσματα από το αγνό βαμβάκι ώς το μετάξι, που συμβολίζουν άλλωστε τις διαφορετικές πτυχές της ζωής.

Ύστερα αρχίζει ένα παράξενο ταξίδι, όχι μόνο στην επιφάνεια αυτού του τόπου αλλά και στο εσωτερικό του, στις κατακόμβες που τυχαία ανακαλύπτει. Κάτω από την καμένη γη, βρίσκει μια ξεχωριστή ζωή, που συμβολίζει τις προηγούμενες που πέρασαν και σκεπάστηκαν από τα αμέτρητα στρώματα του χρόνου, της αμεριμνησίας και της λήθης. Στη διάρκεια αυτής της παράδοξης περιπλάνησης, στοχάζεται τη ζωή και τον έρωτά του με την νεαρή υπηρέτρια τού σπιτιού, τη Σάμσα, και ανακαλύπτει οδυνηρές αλήθειες. Μεταξύ ύπνου και τον ξύπνου, ο ήρωας ακροβατεί στο πριν και το μετά, στο παρελθόν και το παρόν, στο μέλλον και την ανυπαρξία, πραγματοποιώντας ένα συγκλονιστικό ταξίδι στη ζωή λίγο πριν από το θάνατο.