Ο Daniel Rondeau γεννήθηκε το 1948 στη Γαλλία. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο (Liberation, Nouvel Observateur) και στην τηλεόραση. Το 1987 ίδρυσε τις εκδόσεις Quai Voltaire. Έχει γράψει μυθιστορήματα, πολιτικά και λογοτεχνικά δοκίμια, αυτοβιογραφικά και ταξιδιωτικά αφηγήματα. Το 1997 τιμήθηκε με το βραβείο Deux Magots για το βιβλίο του Alexandrie, και το 1998 με το βραβείο της Ακαδημίας Paul Morand για το σύνολο του έργου του. Έργα του είναι: Chagrin lorrain (μαζί με τον F. Baudin, 1979), L’Âge-Déraison (1982), Trans-Europ-Express (1984), Tanger (1987), L’Enthousiasme (1988), Chronique du Liban rebelle, 1988-1989 (1991), Les Tambours du Monde (1989), Portraits champenois (μαζί με τον Gérard Rondeau, 1991), La Part du diable (1992), Littérature notre ciel. Souvenir de Heinrich Maria Ledig Rowohlt (1992), Les Fêtes partagées. Lectures et autres voyages (1994), Mitterrand et nous (1994), Des Hommes libres. La France libre par ceux qui l’ont faite (μαζί με τον Roger Stéphane, 1997), Alexandrie (1997), Tanger et autres Marocs (1997), Istanbul (2002), Dans la marche du temps (2004), Camus ou les promesses de la vie (2005), Les Vignes de Berlin (2006), Journal de lectures (2007), La Consolation d’Haroué (2007), Carthage (2008), Johnny (2009), Malta Hanina (2012), Vingt ans et plus (2014).
