O Aνδρέας Kαρκαβίτσας γεννήθηκε στα Λεχαινά Hλείας το 1865. Ήταν ο κύριος εκπρόσωπος του ηθογραφικού διηγήματος, μετά τον Παπαδιαμάντη. Στα γράμματα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1885 με τη δημοσίευση του διηγήματός του «Ασήμω» στο περιοδικό Εβδομάς. Έκτοτε, και ώς το θάνατό του, δημοσίευσε σε περιοδικά και σε εφημερίδες διηγήματα, λαογραφικά και ιστορικά κείμενα, κριτικά και πολιτικοκοινωνικά άρθρα, λυρικές πρόζες και χρονογραφήματα, άλλοτε με το όνομά του και άλλοτε χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα. Πέθανε το 1922. Έργα του είναι: Διηγήματα (1892), Η Λυγερή (1896), Ο ζητιάνος (1897), Λόγια της πλώρης (1899), Παλιές αγάπες (1900), Ο αρχαιολόγος (1904), Διηγήματα του γυλιού (1922), Διηγήματα για τα παλικάρια μας (1922).
