O Marc Ferro γεννήθηκε το 1924 στο Παρίσι. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ. Συμμετείχε στη γαλλική αντίσταση κατά των ναζί. Δίδαξε επί χρόνια στη Αλγερία. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, δίδαξε στην École Polytechnique και έγινε διευθυντής σπουδών στην École des Hautes Études en Sciences Sociales. Έγινε επίσης συνδιευθυντής των Annales και συνεπιμελητής της Journal of Contemporary History και διευθυντής του Institut du Monde Soviétique et de l’Europe Centrale. Το έργο του επικεντρώνεται στην ευρωπαϊκή ιστορία του 20ού αιώνα, και ειδικότερα στην ιστορία της Ρωσίας και της Σοβιετικής Ένωσης και την ιστορία του κινηματογράφου. Έργα του είναι: La Révolution de 1917 (1967), La Grande Guerre, 1914-1918 (1968), Cinéma et Histoire (1976), L’ Occident devant la révolution soviétique (1980), Suez (1981), Comment on raconte l’histoire aux enfants à travers le monde (1983), L’Histoire sous surveillance. Science et conscience de l’histoire (1985), Pétain (1987), Les Origines de la Perestroïka (1990), Nicolas II (1991), Questions sur la Deuxième Guerre mondiale (1993), Histoire des colonisations, des conquêtes aux indépendances, XIIIe-XXe siècle (1994), L’Internationale (1996), Naissance et effondrement du régime communiste en Russie (1997), Les sociétés malades du progrès (1999), Que transmettre à nos enfants (μαζί με τον Philippe Jammet, 2000), Les tabous de l’histoire (2002), (επιμ.) Le livre noir du colonialisme (2003), Le choc de l’Islam (2003), Le Cinéma, une vision de l’histoire (2003), Les individus face aux crises du XXe siècles (2005), Ils étaient sept hommes en guerre – Histoire parallèle (2007), Le Ressentiment dans l’histoire (2007), La Chute du mur de Berlin, expliqué à ma petite-fille Soazig (2009), La Vérité sur la tragédie des Romanov (2012).
