Ο Marc Augé σπούδασε στην École Normale Supérieure, απ’ όπου έλαβε Doctorat d’État. Ως ανθρωπολόγος ερευνητής του ORSTOM, εργάστηκε στην Ακτή Ελεφαντοστού και στο νότιο τμήμα του Τογκό, μελετώντας θρησκευτικά φαινόμενα και μορφές εξουσίας που διαμορφώθηκαν υπό την αποικιοκρατία. Από το 1976 είναι Διευθυντής Σπουδών στην École des Hautes Études en Sciences Sociales, ενώ διετέλεσε Πρόεδρός της το διάστημα 1985-95. Ανέλαβε ερευνητικές αποστολές σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και συνεργάστηκε σε σειρά ταινιών ανθρωπολογικού περιεχομένου. Ταυτόχρονα το ερευνητικό του ενδιαφέρον στράφηκε σε όψεις του άμεσου περιβάλλοντός του (μετρό, κήποι του Λουξεμβούργου στο Παρίσι). Σήμερα επεξεργάζεται μια «γενικευμένη» ανθρωπολογία, πέρα από γεωγραφικές εξειδικεύσεις, με επίκεντρο την κατασκευή ατομικών και συλλογικών ταυτοτήτων. Έργα του είναι: Théorie des pouvoir et idéologie. Étude de cas en Côte d’Ivoire (1975), Pouvoirs de vie, pouvoirs de mort. Introduction à une anthropologie de la répression (1977), Symbole, fonction, histoire. Les interrogations de l’anthropologie (1979), Génie du Paganisme (1982), La traversée du Luxembourg (1985), Un ethnologue dans le métro (1986), Le Dieu Objet (1988), Domaines et Châteaux (1989), Nkpiti. La rancune et le prophete (1990), Non-Lieux. Introduction à une anthropologie de la surmodernité (1992), Le Sens des Autres. Actualité de l’anthropologie (1994), Pour une anthropologie des mondes contemporains (1994), L’impossible Voyage. Le tourisme et ses images (1997), La guerre des rêves. Exercices d’ethno-fiction (1997), Les formes de l’oubli (1998), Valode & Pistre (1998), Fictions fin de siècle suivi de Que se passe-t-il? (2000), Pour quoi vivons-nous? (2003), La mère d’Arthur (2005), Quelqu’un cherche à vous retrouver (2011), Éloge de la bicyclette (2008), Le Métro revisité (2008), L’anthropologue et le monde global (2013), Casablanca (2014).
